- ตามดูร่องรอยนิราศเมืองเพชร -

- ตามดูร่องรอยนิราศเมืองเพชร -

โอ้รอนรอนอ่อนแสงพระสุริย์ฉาย
ท้องฟ้าคล่ำน้ำค้างลงพร่างพราย
พระพายชายชื่นเชยรำเพยพาน

   กลอนบทแรกในนิราศเมืองเพชร ของท่านสุนทรภู่ แต่งเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๔๘
ผมได้นำเสนอเรื่อง ชีวิตและงานสุนทรภู่ ^คลิก ในหน้าเพจนี้ผ่านไปแล้ว
อรุณ เวสสุสุวรรณ อ่านพบแล้วพอใจ
เพราะความในนิราศนี้ผ่านท้องถิ่นนากุ้งของเขาที่บริเวณคลองช่อง ออกจากแม่กลองสู่ท้องทะเลหลวง
จึงชักชวนผมไปตามรอยสุนทรภู่ในนิราศเมืองเพชรกัน
ผมรับปากแล้วไม่มีเวลาไปสักที จนถึงวันวานนี้ (๔ ธค.) จึงมีเวลาไปกันสองคน

   คุณอรุณขับรถพาไปถึงแม่กลองที่ท่านสุนทรภู่เขียนไว้ในนิราศเมืองเพชรว่า

"ถึงแม่กลองสองฝั่งเขาตั้งบ้าน
น่าสำราญเรือนเรือดูเหลือหลาย
บ้างย่างปลาคาเคียงเรียงเรียงราย
ดูวุ่นวายวิ่งไขว่กันใหญ่น้อย"

   ภาพที่ท่านสุนทรภู่บอกเล่านั้นวันนี้ไม่มีให้เห็นแล้ว เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเป็นธรรมดา แต่ก็ยังมีเค้าเดิมเหลืออยู่บ้าง
   เดินทางเลยแม่กลองไปผ่านบ่อเลี้ยงกุ้งของคุณอรุณ (ตอนนี้ไม่ทำเอง ให้คนอื่นเช่าทำ) ไปถึงคลองปากช่องที่ท่านสุนทรภู่เขียนไว้ว่า

"พอออกช่องล่องลำแม่น้ำกว้าง
บ้านบางช้างแฉกแชไปแควขวา
ข้างซ้ายตรงลงทะเลพอเวลา
พระสุริยามืดมัวทั่วแผ่นดิน"

จอดรถลงไปถ่ายภาพตรงนี้ไว้เป็นความทรงจำ แล้วเดินทางกลับเข้าอัมพวา
ทานปลาเป็นอาหารกลางวันกันที่ร้านริมเขื่อน
ท่านอาจารย์อดีตศึกษานิเทศก์ นักเขียนมือทอง ญาติคุณอรุณเป็นผู้นำพาไป
จากนั้นคุณอรุณก็ขับรถพาตระเวณเที่ยวชมบ้านเมืองอัมวา ไปถึงบางนกแขวก

จนเย็นย่ำสุริยนจึงกลับเข้าเมืองแม่กลอง เข้าที่พัก อาบน้ำพักผ่อนหายเหนื่อยแล้ว
คุณอรุณพาเข้าร้านคาราโอเกะซึ่งเจ้าของเป็นเพื่อนเขา ชื่อ แอน อมตะ น้องแอนให้การต้อนรับเป็นอย่างดี
ร้องเพลงกันพอหอมปากหอมคอแล้วขึ้นห้องพัก นอนหลับสบายตลอดคืน

รุ่งเช้าวันนี้ ก่อนกลับกทม. น้องแอน อมตะ ขอเลี้ยงอาหารเช้า เป็นการเลี้ยงส่งสักมื้อ เรารับไมตรีด้วยความยินดียิ่ง
จะไม่ลืมตลอดไปจ้ะ น้องแอน

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๕ ธันวาคม ๒๕๖๓

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - ตามดูร่องรอยนิราศเมืองเพชร - (อ่าน 3617 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้