บางความรู้สึก
ความรู้สึกเคลิ้มคล้อยค่อยลอยเลื่อน
ยามฝนเยือนลมพัดสะบัดสาย
เงาความเหงาฝ่าฝนหล่นกระจาย
น้ำพร่างพรายร่วงหยดลงบดบัง
สุดขอบฟ้าพร่าเลือนไม่เหมือนก่อน
เหมือนซุกซ่อนเก็บภาพคราบความหลัง
เริ่มปรากฏฉายช้ามาประดัง
เพียงลำพังหวังหวานผ่านเวลา
อยากบอกกล่าวเล่าความยามคิดถึง
ส่งคำซึ้งถึงกันนั้นหนักหนา
ไปถึงใครสักคนบนนภา
ฝากรอยยิ้มมาหาคราห่างกัน
ใจอาวรณ์รอนแรมแต่งแต้มต่อ
เฝ้าแต่รอร้อยร่ำกับคำมั่น
เก็บความสุขเรืองรองของชีวัน
ถึงคนที่สำคัญนิรันดร
๑/๑๑/๖๔
