ผู้ประสบภัย

ในบางคราอารมณ์กลอนช่างอ่อนไหว
คำละไมรินลงดงอักษร
เพียงแค่คิดเล่นเล่นก็เป็นกลอน
เมื่อยามนอนฝันได้หลายสำนวน

แต่บางคราอาวรณ์เพราะกลอนหาย
พากระวนกระวายกระอักกระอ่วน
เขียนขึ้นมาคารมไม่สมควร
เมื่ออ่านทวนทิ้งลงถังมิดังใจ

นานมากมายหลากหลายแนวเขียนแล้วหนา
ยากจะหาบทเรียนเขียนเรื่องใหม่
อาจเวลามากำหนดว่าหมดไฟ
หรือขาดตอนกลอนมิไหลเพราะภัยแล้ง

ธนุ เสนสิงห์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ผู้ประสบภัย (อ่าน 4757 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้