ลำน้ำน้อย
ริมฝั่งธารกระแส...แม่น้ำน้อย
ตะวันคล้อยเคลื่อนพ้นจนใกล้ค่ำ
ไม้ริมน้ำต้องลมเริงระบำ
คราเย็นย่ำตลอดแนวแถวเรียงราย
อยุธยานาทุ่งเมืองกรุงเก่า
อิฐแดงเผาทำนาและค้าขาย
การขนส่งทางน้ำนั้นมากมาย
น้ำตาลทราย,ข้าว,เกลือด้วยเรือโยง
ค่อยค่อยเคลื่อนจากท่าเวลาผ่าน
กระแสธารล่องไปไกลสุดโต่ง
ลำน้ำน้อยไหลรี่ที่คดโค้ง
นับชั่วโมงเวิ้งว้างกลางสายชล
เชือกผูดมัดรัดกลางระหว่างช่วง
แทนโซ่บ่วงห่วงใยในทุกหน
ถึงเสนา-บางซ้ายคล้ายต้องมนต์
จอดเรือยนต์เทียบฝั่งสั่งหัวใจ
กันต์กรีนซี
