พ่อแม่คือพระเจ้าที่เราเห็น
ทุกเช้าเย็นเป็นห่วงเราเฝ้าถนอม
ทนทำงานเหงื่อหยดเพื่ออดออม
แต่ไม่ยอมให้ลูกลำบากกาย
กว่าจะโตเติบใหญ่ใครล่ะหนัก
เพราะความรักจึงทนได้ไม่เหนื่อยหน่าย
ทุ่มเททั้งกายใจไม่เสียดาย
ลูกสบายได้งานดีแสนปรีดา
เมื่อพ่อแม่แก่ตัวไปไม่เหมือนเก่า
หวังให้เจ้าเลี้ยงดูอยู่คอยท่า
ทำหน้าทีแห่งความกตัญญุตา
เพราะพ่อแม่คือศาสดาพระในเรือน
:035: