เพียรเขียนคำรำพันวันละบท
บรรจงจดเรียงกานท์สานอักษร
ร่ายลำนำฝากถ้อยร้อยเป็นกลอน
เพียงหวังผ่อนอารมณ์ที่งมงาย
อยู่ห่างไกลสุดฟ้ากว่าเอื้อมถึง
หัวใจจึงหวั่นนักเกรงรักหาย
ยามเดือนผ่องมองฟ้าดาราราย
พร่ำฝากสายลมทวงมาห่วงเธอ
กลิ่นราตรีหอมกรุ่นละมุนแผ่ว
แซมดอกแก้วอ่อนหวานชวนมานเผลอ
รักสุดแสน แหนหวง ห่วงละเมอ
เฝ้าแต่เพ้อถึงเขาใจเราครวญ..
หนึ่งโสม
๑.๑๒.๒๕๕๖
