เริ่มอาการมิค่อยดีมีไข้บ่อย แรงถดถอยคิดไปใจเสียวเสียว
เกิดตุ่มคันผิวพรรณมันซีดเซียว นึกเฉลียวใจนักชักยังไง?
ต้องตรวจเลือดดูเสียให้หายสับสน เมื่อรู้ผลก็คงหายสงสัย
โอ้โชคเรามิเข้าข้างช่างกระไร หมอยื่นผลมาให้ “เฮช.ไอ.วี”
สุดเดือดดาลใครกันหนาฝากมาให้ เป็น“น้องไก่” “น้องมิลค์” “น้องจินนี่”
น้อง “เจี๊ยบ” “จิ๊บ” “นิสา” “น้องมาลี” น้อง..น้อง..ที่ไม่ถามชื่อหรือใครกัน?
โทษใครได้มากมายเที่ยวไปมั่ว ด้วยเมามัวนรกเห็นเป็นสวรรค์
มองถุงยางอนามัยไม่สำคัญ นั่งนับวันอำลาด้วยอาดูร
ความฝันใฝ่ในชีวิตต้องปิดฉาก คนรักมากห่วงหาลาหายสูญ
โลกสดใสกลายมืดดำสิ้นจำรูญ ยิ่งเพิ่มพูนโรคาพร่าชีวี
มรณามาล้อเล่นเห็นใกล้ใกล้ แม้คิดได้ตายทุกร่างหมดทางหนี
แต่เสียใจน่าอยู่ไปอีกหลายปี.. ยังโชคดีที่เมื่อคืน...ฉันตื่นทัน...
ธนุ เสนสิงห์
:004:
