ผู้ยิ่งใหญ่
ยามรุ่งอรุณอันแสนสดชื่นด้วยกลิ่นไอน้ำค้างที่ยังไม่จืดจางหายไป รวมอีกอุ่นไอละอองน้ำที่
ถูกกลั่นกรองจากธรรมชาติผู้บริสุทธิ์ในราตรีกาลที่เพิ่งผ่านมา ผสมผสานกับอุณหภูมิที่เหมาะเจาะ
ลงตัวต่างยื่นให้แก่กัน เป็นความผูกพันอันแนบแน่นของธรรมชาติผู้บริสุทธิ์ บ่งบอกถึงค่าแห่ง
"สัจธรรม" สัจธรรมน่าจะเป็นคำที่สื่อความหมายได้อย่างเยี่ยมยอด
แม้มนุษย์วัตถุนิยมที่ฝันร้ายมาตลอดราตรีกาล ด้วยพิษร้ายที่พบพานยามทิวาที่เลยล่วง มันเป็น
มลพิษต่อจิตใจอันบอบบาง เมื่อได้สัมผัสกับสัจธรรมดังกล่าว ก็ยังปฏิเสธความอบอวน ละมุนอุ่นใจ
ของยามรุ่งอรุณที่ธรรมชาติผู้บริสุทธิ์หยิบยื่นให้มิได้แม้แต่เศษผงของผงธุลี
ต่อให้มนุษย์นามนั้นมีจิตสันดานอันเหี้ยมโหดเหนือมนุษย์อื่นใดในจักรวาลก็ยังศิโรราบ หมอบ
อยู่ในอ้อมแขนของความฉ่ำหวานยามรุ่งอรุณเช่นกัน
โอ้มนุษย์เอ๋ย อุ่นไอแห่งธรรมะ เหนือกว่าอุ่นไอแห่งรุ่งอรุณเหลือคณา แต่นั่นก็สิ่งเดียวกัน
พระศาสดาแห่งพุทธศาสน์ทรงจาระไนไว้แล้ว จงนำมาเป็นครรลองแห่งการดำเนินชีวิตเถิด
ประทีป วัฒนสิทธิ์
31 มกราคม 2557
