หูสองข้างกางออกไปไม่ยินเสียง
สองตาเพียงเบิกกว้างอย่างสวยใส
หนึ่งปากพูดผิดซ้ำอยู่ร่ำไป
หรือว่าในสมองเป็นของกลวง
สวยแต่รูปไร้สติตรึกตรองคิด
เศรษฐกิจอ่อนล้าน่าเป็นห่วง
เธอยังสวยสมวัยไร้ด่างดวง
ยังหลอกลวงหลอกกันว่ามั่นใจ
คงต้องให้ฉิบหายวายทั้งชาติ
ให้พินาศคามือหรือไฉน
กว่าจะสำนึกได้คงสายไป
ประเทศไทยคงครวญคร่ำน้ำตานอง
:a020:
