-๐ สล่าชิน ค้อนเบา ๐-
...-๐ คนตีเหล็ก ๐-...
๑. กึ้ง กึ้ง กึ้ง เสียงดังรับจังหวะ
เหงื่อไหลซะ เหนื่อยหนักอย่างหักโหม
ประกายแล่บแปลบปลาบอาบชโลม
ถะถั่งโถมความคิด จิตวิญญาณ
๒. ข้างเตาฟอน ร้อนเร่าแผดเผาร่าง
ป่านถูกย่างเกรียมไหม้กลางไฟผลาญ
ทุกฝีค้อนกระหน่ำฝากตำนาน
เพื่อสืบสานครรลอง ของศาสตรา
๓. ค้อนกับคน หลอมร่วมรวมเป็นหนึ่ง
จุดหมายซึ่งผลงานตระการค่า
เหล็กเปลี่ยนรูปแปรร่างกระจ่างตา
ตีจนกว่าสมหวัง ที่ตั้งใจ
๔. ดาบเพียงเล่มนั้นหรือ คือ สังขาร
จิตวิญญาณ คือ มุ่งมั่น และฝันใฝ่
สัญญาหรือ คือ แรงตี ที่หวดไป
จดจำได้ทุกครั้งเมื่อตั้งคม
๕. ฉันจะตี ความฝันให้เป็นร่าง
ฉันจะสร้างความหมายให้เหมาะสม
ท่ามสายเหงื่อเรื่อไหลไร้ผู้ชม
ฉันยังก้มหน้าตี อยู่ที่เดิม
๖. กึ้ง กึ้ง กึ้ง เสียงดังรับจังหวะ
เหงื่อไหลซะ แต่ใจให้ฮึกเหิม
สู้บากบั่นมั่นคงประจงเจิม
เมื่อฝันเริ่มมองเห็น... ว่าเป็นจริง ๚ะ๛
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
ขอบคุณภาพจากสล่าชินครับผม
...
...กลอนสำนวนนี้ ก่อนปีใหม่ที่ผ่านมา (ม.ค. ๒๕๕๗) ผมได้แต่งให้เป็นของขวัญแด่เพื่อนคนหนึ่ง "สล่าชิน ค้อนเบา"
ชายหนุ่มเลือดใหม่ที่ผันตัวเองมาเป็นช่างตีดาบสายอนุรักษ์ เพื่อสืบสานงานฝีมือของบูรพาจารย์
ที่นับวันจะสูญหายไปกับกาลเวลา ดาบคุณภาพที่ตีด้วยฝีมือแท้ ๆ มิใช่เพียงแผ่นเหล็กเจียร์คม !!
ทั้งที่เขาเลือกสามารถเลือกที่จะทำงานที่สบายกว่านี้ได้ ^_^
สล่าชิน ค้อนเบา ศิษย์เอกพ่อสล่าทัน (ประพันธ์ แสนใหม่) แห่งบ้านขามแดง
