สนธยา ฟ้า แดง
สุรีย์ร้อนแรง
โรยอ่อนรอนแสงหม่นมัว
สกุณาเรียกหารังตัว
ชะนี เรียกผัว
รัวเร้าร่ำกำสรวล
โอ้ ชีวิตชีวิตจิตใจ
มันหนาวเย็นเป็นไข้
พิไลพิลาศ ครวญ
สิ้นตะวันสรวลสันต์จาบัลย์รัญจวน
เห็นลางพบพรางร่างนวล
ให้โหยหวน ชวนเศร้า
สิ้น แสง
สิ้นสีโศลกแดงแฝงแทงใจเรา
สายัณห์เงื้อมเงา
ลบล้างสล้างเสลา
จากห้วงหาว พราวใจ
ฟ้า แดง ฟ้าแดง
ผันแปรเปลี่ยนแปลงแผลงไป
ตราบอาสัญฉันยังฝันใฝ่
จูบแดนฟ้าอาลัย
ฝังรอยรักใคร่ ฝากเธอ
