โอ้อกเอ๋ยอ่อนอก สะทกสะท้อน
ไยยอกย้อนยั่วเย้า ให้เศร้าหมอง
โรยระรินราวร่วง สู่ห้วงครอง
ความขุ่นข้องเคืองใคร ที่ใจนาง
มามองหมิ่นแม้หมาย หทัยน้อง
พี่พ่ายพ้องเพียงพิศ คิดเหินห่าง
ใหลหลงลงรักแล้ว ลบเลือนราง
เปลี่ยนแปรปรางปรนปรือ ฤๅพี่ยา
งุนงงงวยเงื่อนงำ คำว่ารัก
น้อยเนื้อนักนวลน้อง ต้องโหยหา
จิตเจิดจ้าจวนจบ พบรักลา
ชายเฉยชาเชือนแช ไม่แลกัน
วางวาดหวังไว้ว่า อุราซึ้ง
ที่แท้ถึงทุกข์ทน หม่นเกินฝัน
กงกรรมเก่าก่อแกล้ง แบ่งใจปัน
สุดโศกศัลย์แสนเศร้า ร้าวดวงแด
รินดาวดี
