ยุให้รำตำให้รั่วน่ากลัวยิ่ง
ที่เห็นนิ่งมิหือเชื่อหรือเฉย
คราน้ำเชี่ยวเลี้ยวห่างหยุดขวางเคย
เอ้อระเหยทิงนอยเริงลอยชาย
เปรียบเช่นไม้ไสตัดปัดแปรรูป
ลิ้มรสจูบยากเลือนคืนเดือนหงาย
ก่อนคอแข็งแสร้งเหินเดินกรีดกราย
แสยะยิ้มพริ้มพรายทักทายกัน
เมื่อพบพานขานพี่นี่ก็น้อง
เรียกเพื่อนพ้องร่วมงานสานสุขสันต์
กราบผู้ใหญ่ไหว้พระอภิวันท์
ขนมปันลูกหลานสำราญทรวง
สงวนคำกำหนดกดเกรี้ยวกราด
ยอสรงน้ำพระธาตุวาทแมนสรวง
เลี้ยงหัวหมูปู่ย่าฟ้าใยยวง
รำบานบวงเซิ้บเซิ้บกระเถิบทาง
เย็นลงน้ำดำทรายพายโต้คลื่น
ช่วงดึกดื่นเชียร์บอลค่อนรุ่งสาง
ที่เคืองแค้นข้องขัดจัดก็จาง
คงเหลือค้างสัมพันธ์อันดีงาม
ยุให้รำตำให้รั่วน่ากลัวนัก
เปลี่ยนใจภักดิ์หันเห็นเป็นตรงข้าม
ผลประโยชน์โกฏิเกินชวนเพลินตาม
จงหักห้ามห่อตนพ้นภัยเอย
:a013:
รพีกาญจน์
