แล้วแต่กรรม

เป็นปัญหาชีวิตให้คิดหนัก
กับเรื่องรักเรื่องใคร่มิใช่ฝัน
คือความจริงยิ่งนักรักผูกพัน
อยู่ร่วมกันแล้วกรรมนำห่างไกล

สิ่งแวดล้อมกล่อมจิตให้คิดเขว
หวนหันเหตามเห็นตนเป็นใหญ่
สิ้นสังเกตเหตุผลมิสนใจ
ตกอยู่ในอิทธิพลคนปากบอน

เสียง"ปากหอยปากปู"กรอกหูร่ำ
เชื่อถือคำคนเทียมมิตรเสี้ยมสอน
เผลอเห็นผิดเป็นชอบรับมาหาบคอน
รักจึงร้อนจนแล้งแห้งโรยรา

เมื่อต่างคนต่างเมินหน้าเดินหนี
ลืมความดีเคยได้นั้นไร้ค่า
รู้ตัวผิดคิดได้ใจโศกา
มีน้ำตารินไหลปลอบใจตน

เราต่างคนต่างผิดเพราะคิดง่าย
คิดได้สายเกินแก้ผิดแต่ต้น
ปัญหา"รักสามเส้า"เข้ามาปน
ไม่เห็นหนทางแก้...แล้วแต่กรรม

เต็ม อภินันท์
อาทิตย์ที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๕๗/๒๑.๐๒ น.

	ผู้เขียน	หัวข้อ: แล้วแต่กรรม (อ่าน 5579 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้