เริ่มต้นจากยากยุ่งมุ่งสำเร็จ
แสนจะเหน็ดเหนื่อยหนักสักแค่ไหน
เอาคงมั่นขวัญนำกำลังใจ
ถึงใกล้ไกลเสาะสืบค่อยคืบคลาน
เมื่อปะเหมาะเคราะห์ดีมีได้รับ
ที่ดินทรัพย์ชื่อเสียงเรียงประสาน
ชนนิยมชมชอบน้อมนอบกราน
แต่ดวงมานขาดหนึ่งคือพึงพอ
ความเหงาเงียบเสียบสุมรุมแน่นอก
หวาดวิตกกังวลผลการก่อ
อยากเติมเต็มตามฝันอันลออ
เสร็จมิส่อว่าจบพบสุขจริง
ท่ามวัตถุกุกองของสูงค่า
อีกเงินตราชี้ใช้ได้ทุกสิ่ง
คู่เคียงหมอนนอนแขนแทนเอนอิง
ลูกชายหญิงเนื้อหน่อต่อตระกูล
บริวารพล่านพร้อมล้อมหน้าหลัง
ผู้โด่งดังพิเนา เผ่าอสูร-
พลอดพิลาสญาติโยมพรหมประยูร
หลงเพิ่มพูนพลั้งผิดจิตงมงาย
เพียรละจากยากยุ่งมุ่งค้นหา
เส้นมรรคาพิสุทธิ์สู่จุดหมาย
สาวสาเหตุแห่งทุกข์ซุกซ่อนกาย
สะพานสายสงบจบโลกีย์
:a013:
รพีกาญจน์
