ฝนบ้านนี้ยังไม่หยุดสุดจะหนาว
พรูพร่างพราวเคล้าลมโขงเย็นเยือกกว่า
เปลือกไอฝนกระเซ็นสาดราดรดมา
ให้โหยหาไออุ่นอิงไว้พิงพัก

แต่ไออุ่นที่ครุ่นฝันนั่นอยู่ไหน
ช่วยมากอดสอดอ้อมใจคลายหนาวหนัก
แม้นผ้าผวยห่มร้อยผืนไม่อุ่นนัก
สู้อ้อมแขนกอดแทนรักหนาวจักคลาย

    มุกดาริน