ทุกเหตุการณ์ผ่านพ้นจนเลยล่วง
ทุกทุกช่วงเวลาพาล่องไหล
กาแฟเจือปนปะคละสิ่งใด
มิเรื่องใหญ่เกินรักจักหยุดลง
หลากเรื่องราวมากมายหลายกว่านี้
ยังก้าวข้ามทุกทีมิเลยหลง
ผ่านยามเช้าสายหมอกบอกจำนง
ว่าจักปลงเข้าช่วงบ่ายแห่งวัยวัน
เปรียบยามเช้าคืออรุณแรกรุ่นรัก
ยามบ่ายจักเปิดม่านผ่านวัยฝัน
ล่วงเข้าสู่อีกวัยใจรู้กัน
เธอกับฉันยังเคียงมิเบี่ยงจินต์
เหมือนยามบ่ายวัยชราเริ่มมาหยอก
เปิดระลอกแห่งชีวิตจิตถวิล
ห้วงแห่งกาลเรื่อยหมุนอย่างคุ้นชิน
รอรักบินสู่อีกวัยในยามเย็น
............... ปลาย อักษร
