เรียน ครูศิลา

ครับ แป่ะครับ อ่านแล้วรื่นใช้ได้
แต่ ท่อน  "ฤดีสมภิรมย์สอง" ที่อ่านยากหน่อยครับ (แต่ไม่ใช่ว่า ไม่ดีนะครับ)

เพราะ ท้ายวรรคย่อยทั้งหน้าและหลัง จบด้วยอักษรสูงทั้งคู่

ฤ-ดี-สม (เสียงสูง)
ภิ-รม-สอง (เสียงสูง)

แฮ่ ๆ คนเพิ่งฝึกอ่านใหม่ ๆ จะเอื้อนไม่ได้ครับ


ด้วยจิตคารวะ

ศรีเปรื่อง

 :035:

ไพเราะมากครับ แล้วก็อ่านง่ายขึ้นด้วยครับ
แต่อันเก่า ผมลองฝึกอ่านดูหลาย ๆ รอบ ก็ดูเหมือนจะไปได้อยู่นะครับ แล้วก็เหมือนจะมีเสน่ห์นิด ๆ ด้วย (ชักจะสองใจ)

อยากอ่านให้ครูฟังจังเลยครับ จะได้ลองเปรียบกันดู

ด้วยจิตคารวะ

ศรีเปรื่อง
๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๕

ภุชงคประยาตรฉันท์ ๑๒

ล ค ค ล ค ค      ล ค ค ล ค ค

ภุชงค์ ฯ ฉันท์พิธานคล้าย   Snake ย้ายยะยาตรา
สบัดไปสบัดมา                สนุกก่อสนุกสาน

ณ คราขับ ฯ ก็งามเพริศ     สง่าเลิศประเสริฐกานท์
ฉงนจิตตะล้นมาน             เอ๊ะ! ใครคิดประดิษฐ์กัน

     

ศรีัเปรื่อง

๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๕

ปล. ยะ ที่หลัง "ย้าย"  และ ตะ ที่หลัง "จิต" งานเขียนจริง ๆ เขาจะไม่ใส่ครับ คนอ่านหรือคนขับจะต้องรู้เอง โดยพิจารณาจากบริบทของงานประพันธ์ทั้งหมด