๐ เสือสิ้นใจ ๐

เดินงุ่นง่าน เงยหน้า มองฟ้ากว้าง
ไกลสุดทาง ลิบตา แนวป่าใหญ่
ลมโชยพัด สะบัดมา ครั้งคราใด
สะท้านใจ โอนเอน แทบเป็นลม

เห็นเมฆฝ้า ตาลาย คล้ายทิวเทือก
สะอื้นเฮือก รันทด เหลืออดข่ม
เลยค่ำแลง แสงจาง น้ำค้างพรม
ทิ้งตัวจม ดินอ่อน นอนเดียวดาย

ความหิวจับ สัปดาห์ ไร้อาหาร
เสือพิการ โอดโอย โหยกระหาย
สัตว์น้อยใหญ่ ไคลคลาน ผ่านมากมาย
ได้แต่ชาย ตาจด หมดเรี่ยงแรง

ยินจิ้งหรีด เรไร นกไพรร้อง
เสียงกึกก้อง ฟ้าลั่น เหมือนกลั่นแกล้ง
สักกวัดใบ ไผ่สีกอ ดังถ่อแทง
เจ็บปวดแฝง ทั่วร่าง มิสร่างเซา

จนดาวเคลื่อน เดือนคล้อย เมฆลอยต่ำ
ความเงียบงำ มืดสลัว ทั่วขุนเขา
ไก่ป่าขัน กระชั้นแว่ว มาแผ่วเบา
คิดถึงเจ้า เศร้าเพิ่ม เติมอุรา

คงอีกคืน ตื่นหลับ แสนสับสน
นอนทุรน ก่นคำ น้ำนองหน้า
จับตะคริว นิ้วน่อง ท้องหลังชา
เสือชรา ดวงทรุด หยุดหายใจ

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ เสือสิ้นใจ ๐ (อ่าน 4170 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้