ยามเช้าอันหนาวสั่นริมแม่น้ำ "อี๋เจียง"
“เมืองลั่วหยาง แดนโบตั๋น” สายพันธุ์แท้
เมืองเก่าแก่แห่ง “มณฑลเหอหนาน”
เยือนครั้งหนึ่งตรึงใจไปอีกนาน
ขอเล่าขานถึงถ้ำที่สำคัญ
เป็นถ้ำแต่มิได้ลึกไรนัก
รูปโบราณสลักริมผานั่น
ต้องเดินขึ้นบันไดที่ไกล-ชัน
รู้จักกัน “ถ้ำหลงเหมิน” เลื่องสมญา
อยู่ริม “แม่น้ำอี๋เจียง” เรียงไล่ไป
รูปเล็กใหญ่เรียงรายชายหน้าผา
สลักหินรูปพระพุทธ เทวดา
พระโพธิสัตว์ นางฟ้า ทวารบาล
บางแห่งยากไปดูอยู่สูงลิบ
มีมากมายหลายสิบพุทธสถาน
ดูแต่ที่เด่นดังยังเกือบคลาน
ส่วนมากผ่านที่ไกลใช้ตามอง
ความพยายามของคนเลิศล้นยิ่ง
สร้างสรรค์สิ่งเกินพันปีมิมีสอง
การสืบสานต่อกันนั้นควรตรอง
“ยุคเว่ย” ครองเริ่มสร้าง “ถัง” ต่อเติม
ธนุ เสนสิงห์
หน้าพระใหญ่
