Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา >> ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม >> หากดวงตาเธอไร้แววชัง
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: หากดวงตาเธอไร้แววชัง  (อ่าน 3706 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
บ้านกลอนน้อยฯ
เลขาคุณอภินันท์
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:39047
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 202
จำนวนกระทู้: 3127



| |
หากดวงตาเธอไร้แววชัง
« เมื่อ: 09, สิงหาคม, 2558, 06:46:52 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: หากดวงตาเธอไร้แววชัง


หากดวงตาเธอไร้แววชัง

เธอระเบียบเรียบร้อยแต่สร้อยเศร้า
ปรากฏเค้ามูลคิดเคยผิดหวัง
ในดวงตาเธอสิงแววชิงชัง
อารมณ์หลั่งล้นเอ่อโอบเหม่อลอย

สองริมโอษฐ์เม้มปิดสนิทแน่น
อมความแค้นเก็บเค้าความเหงาหงอย
สลัดรักผลักหวังไม่ยั้งคอย
เหมือนยอมปล่อยชีวิตเป็นสิทธิ์กรรม

หน้าไม่เติบเอิบอิ่มแหยยิ้มแห้ง
หวาดระแวงมารบาปหยาบขย้ำ
เงาขามขลาดรายรอบเข้าครอบงำ
ดูอึ้งอ้ำอึกอักทนหนักใจ

อยากจะโอ๋โอบอุ้มพรมจุมพิต
ปลุกปลอบจิตให้แย้มเริงแจ่มใส
ประโลมขวัญไม่ห่างเริดร้างไกล
มิยอมให้หดหู่อยู่เดียวดาย

แสนสงสารเนื้อนวลซวนเซาซบ
ความเศร้ากลบเกลื่อนความงดงามหาย
บุรุษใดให้เธอรับความอับอาย
ช่างใจร้ายป่าเถื่อนเหมือนใจกา

เธอระเบียบเรียบร้อยแต่สร้อยเศร้า
ยังมีเค้างามชวนใจหวนหา
หากไม่มีแววชังฝังดวงตา
ฉันจะถาโถมจับประทับทรวง...


@ เต็ม อภินันท์
๑ สิงหาคม ๒๕๕๘/ ๑๕.๑๑ น
* ขอบคุณกูเกิลผู้เอื้อเฟื่้อภาพประกอบเรื่อง *



รายนามผู้เยี่ยมชม : กอหญ้า กอยุ่ง, ปลาย อักษร, รพีกาญจน์, 1p, Black Sword, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, น้ำหนาว, ขวดเก่า, หญิงหนิง พราววลี, ตูมตาม, ฟองเมฆ

บันทึกการเข้า

..
สารบัญบทกลอนคุณ  "อภินันท์ นาคเกษม"
..

Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10592


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
Re: หากดวงตาเธอไร้แววชัง
« ตอบ #1 เมื่อ: 10, สิงหาคม, 2558, 12:04:38 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: หากดวงตาเธอไร้แววชัง

เธอระเบียบเรียบร้อยแต่สร้อยเศร้า *
อยากจะเฝ้าปลอบโยนสิ้นหม่นห้วง
ให้หัวใจคลายโศกจากโลกลวง
ให้พ้นบ่วงบทช้ำที่กล้ำกราย

อยากจะเปลี่ยนนัยน์ตาที่ว่าชัง
ปลอบประทังให้แคล้วส่งแววฉาย
ให้ส่งแสงสีแก้วอย่างแพรวพราย
และลืมชายที่ทำให้ช้ำจินต์

ปรารถนาเบิกยิ้มที่ริมปาก
แม้นจะยากเย็นแท้กระแสสิ้น
เพราะหัวใจเจ็บร้าวผ่าวราคิน
ยังถวิลหวังประคับประคองคอย

เสนอจิตชิดชอบขอปลอบเจ้า
สิ้นหมองเศร้าสู่สุขแม้สุดสอย
จะลบเลือนแผลเก่าที่ร้าวรอย
เพียงหนึ่งน้อยยิ้มได้ไร้ระแวง

โลกยังมีที่ว่างหนทางสุข
แม้นความทุกข์ครอบคลุมมาสุมแสร้ง
แต่รักแท้ยังมีมิปลอมแปลง
ขออย่าแหนงหน่ายอก สะทกอุรา *

ขอเวลาสักน้อยเถิดกลอยจิต
มิล่วงสิทธิ์แห่งใจให้หนักหนา
เพื่อรอยยิ้มอิ่มแย้มแต้มโลกา
เพื่อนัยน์ตาสดใส.. ไร้แววชัง ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู  มยุรธุชบูรพา)


รายนามผู้เยี่ยมชม : รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, ปลาย อักษร, Paper Flower, กอหญ้า กอยุ่ง, ก้าง ปลาทู, น้ำหนาว, ขวดเก่า, หญิงหนิง พราววลี, ตูมตาม

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.123 วินาที กับ 66 คำสั่ง
กำลังโหลด...