... เด็กวัด ...
เดินตามช่วงหลวงปู่อยู่ทุกเช้า
ต้องคอยเฝ้าถือของสองมือหนัก
คนใส่บาตรญาติโยมช่างโหมนัก
พระสงฆ์ชักรูปแถวเป็นแนวเดิน
คอยถือย่ามตามพระเป็นประจำ
เด็กวัดนำปฏิบัติไม่ขัดเขิน
เช้าตื่นนอนก่อนใครอย่าได้เพลิน
หากสายเกินเวลาถูกว่าโวย
พอเสร็จสิ้นบิณฑบาตรช่วยกวาดถู
หลังหลวงปู่ฉันเช้าเราก็โหย
พอเสร็จสรรพจับกองแล้วต้องโกย
สะอาดโดยเร็วพลันผายผันเรียน
ครั้นเย็นย่ำสำรวจเสร็จสวดขาน
พอสิ้นผ่านหมากพลูคอยดูเชี่ยน
ของหลวงปู่รู้พร่องต้องแวะเวียน
หามาเปลี่ยนให้พอเพื่อต่อวาร
อาหารเย็นเช่นเช้าข้าวที่เหลือ
พอจุนเจือท้องเต็มได้เค็มหวาน
ข้าวก้นบาตรญาติใส่ให้บุญทาน
ไว้สืบสานศาสนาใจการุณย์
แม่ฝากฝังหลวงปู่ช่วยดูแล
ช่วยเผื่อแผ่เมตตามาเกื้อหนุน
ให้ร่ำเรียนเขียนอ่านเป็นทานบุญ
มากพระคุณยิ่งใหญ่เทิดไว้บน
ได้ดิบดีมียศปรากฏศักดิ์
สมควรจักเจียมใจไม่พองขน
อย่าหลงตัวมัวเมาเจ้ายศจน
กำพืดตนหนหลังก็ยังลืม
1p
