ราตรีที่แสนยาวนาน

ราตรีที่แสนยาวนาน

@ จนดึกดื่นตื่นตาว้าวุ่นจิต
เคลิบเคลิ้มคิดหวนหาตุนาหงัน
มายาภาพเพี้ยนคำเคยจำนรรจ์
ทำให้หวั่นจิตนักกลัวรักแปร

๐ ความห่างไกลไม่เห็นความเป็นอยู่
เกินจักรู้จำเพาะถึงเบาะแส
เรื่องร้ายดีมีเป็นเร้นเกินแล
ก็ได้แต่คิดเดาไร้เค้ามูล

๐ ถ้าหากหูตาทิพย์ไม่ริบหรี่
จะไม่มีหวั่นผวาวุ่นอาสูร
ได้รู้เห็นเป็นจริงยิ่งประยูร
ใครจะทูลเท็จพร่ำมินำพา

๐ นี่น้อยฤทธิ์นิดค่าทั้งตาหู
จึงไม่รู้เรื่องนวลที่ครวญหา
ข่าวที่รับทราบจากรอยปากกา
ช่างน้อยค่าคลุมเครือยากเชื่อฟัง

๐ สุดจะห้ามมิให้ใจคิดมาก
รวมเรื่องจากสร้างไว้ในหนหลัง
ความบกพร่องนานามาประดัง
ชวนให้คลั่งคิดแก้กันแปรปรวน

@ จนดึกดื่นตื่นตาวิญญาหวั่น
เกรงจอมขวัญทอดทิ้งสิ่งสงวน
ข่มตาหลับบังคับใจมิให้ครวญ
โอ้ ! เนื้อนวลยามนอนอาวรณ์....ใคร

@ เต็ม อภินันท์
๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๘/๑๙.๒๐ น.
* ขอบคุณกูเกิลผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่อง *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ราตรีที่แสนยาวนาน (อ่าน 3136 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้