... โฉมอนงค์ ...
(กลบท นายโรงลืมกรับ)
หุ่นสูงยาวก้าวย่องมองตาสบ
ยอมสยบความสวยสำรวยเหมาะ
อยากรู้จักรักใคร่ใกล้เฉพาะ
จึงอยากเสาะสานสื่อชื่อเธอนัก
ยามสบตาพาฝันพลันหวิวอก
เหมือนถูกฉกในทรวงจนหน่วงหนัก
ความสวยสมคมขำนำใจภักดิ์
ใจนึกรักทรามวัยอยากใกล้ชิด
จากที่พบสบหน้าพารู้จัก
เห็นแต่พักตร์โฉมงามลอยตามติด
จะนั่งนอนยืนนานก็พาลคิด
วิปริตจริงแท้แน่ความรัก
สวยสมดีมีสง่าพาสยบ
นิ่งสงบเยือกเย็นเห็นประจักษ์
อยากเคลียคลอละออตูมจักฟูมฟัก
จะปกปักสาวเจ้าเช้ายันพลบ
ยามเธอยิ้มแย้มสรวลยั่วยวนโปรด
ดั่งทิพย์โอฐอุทัยหวานซ่านบรรจบ
ฟันซี่น้อยร้อยเคียงเรียงกันครบ
งามมิพบพานได้ใคร่จุมพิต
อยากได้ยินเสียงเพราะเสนาะโสต
อารมณ์โกรธคงหายสลายปิด
ขอให้เจ้าร้องรำทำสักนิด
ชั่วชีวิตยินดีวจีรส
อุ..แม่เจ้า..เสียงเธอเล่าเท่าฟ้าแตก
ดังผ่าแยกแหลกพร่าไม่น่าปด
เป็นประเทืองเรื่องหลอกบอกคำคด
ดั่งสะกดตะลึงหรารีบลาลับ
1p
ขอขอบคุณ ภาพจาก google.com
