Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป >> "ในห้วงเหวของความตาย" โดยคุณ วินทร์ เลียววาริณ
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: "ในห้วงเหวของความตาย" โดยคุณ วินทร์ เลียววาริณ  (อ่าน 6097 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ลิตเติลเกิร์ล
.ผู้มีจินตนาการ.
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:49204
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 58
จำนวนกระทู้: 3829



| |
"ในห้วงเหวของความตาย" โดยคุณ วินทร์ เลียววาริณ
« เมื่อ: 12, กันยายน, 2558, 07:46:38 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: "ในห้วงเหวของความตาย" โดยคุณ วินทร์ เลียววาริณ




กลางทะเลทรายแห่งออสเตรเลีย ซากศพกบตัวหนึ่งฝังคารูของมัน
มันนอนตายอยู่เช่นนั้นมาเจ็ดปีแล้ว นี่เป็นพื้นที่ที่ไม่มีฝนตกต่อเนื่องกันได้นานคราวละหลายปี
วันหนึ่งฝนตกลงมา หยดน้ำจากฟ้ากระจายไปทั่วผืนดินแห้งกรัง
ความชุ่มชื้นค่อย ๆ ซึมซาบสู่ผืนทรายที่แห้งแล้งมาหลายปี
ทันใดนั้นซากกบตัวนั้นก็กระดิกตัว กบตัวนั้นฟื้นขึ้นมาจากความตายอย่างมหัศจรรย์!

ความจริงกบตัวนี้ยังไม่ตาย! มันเพียงแต่มีความสามารถอยู่กลางทะเลทรายโดยไม่ต้องการน้ำสักหยดเดียว
ระหว่างที่มันรอน้ำนั้น มันก็จำศีลในสภาพ ‘ตาย’ มันมีความสามารถ ‘นอนตาย’ อย่างนี้ได้นานถึงเจ็ดปี
ขณะที่อยู่ในรูของมัน กบชนิดนี้จะปล่อยสารบางชนิดที่เคลือบร่างไม่ให้น้ำในร่างหายไป
มันสามารถเก็บน้ำไว้ในร่างกายของมันนานๆ ระหว่างหลายปีที่ไร้ฝน ถึงจะอยู่ในสภาพนิ่ง
แต่มันมิได้สูญเสียกล้ามเนื้อ จนกระทั่งเมื่อฝนตก สัมผัสความชื้น มันจึงคืนชีวิตโผล่ออกมา


ปลา lungfish สายพันธุ์หนึ่งอาศัยในโคลนชื้นแฉะในแอฟริกา เมื่อน้ำแห้งโคลนเริ่มแห้งกรัง
มันก็แห้งตายอยู่คาโคลน ชาวบ้านป่าแถบนั้นนำโคลนไปทำเป็นเป็นอิฐก่อสร้างกระท่อม
โดยที่ซากปลายังติดคาอิฐโคลน

ครั้นวันหนึ่งหลังจากฤดูฝนแล้งมาหลายเดือน ฝนก็เทลงมาเป็นสาย
กำแพงอิฐโคลนเมื่อถูกน้ำก็อ่อนตัว พลันสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็บังเกิด
ปลาที่ตายคาอิฐโคลนขยับตัวเมื่อถูกฝน มันดิ้นหลุดออกมาจากอิฐโคลนที่อ่อนตัวลง
ตกลงไปในหย่อมน้ำ แล้วว่ายหายไปในแอ่งที่ระดับน้ำกำลังสูงขึ้น

มันยังไม่ตาย! ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา มัน ‘จำศีล’ ในสภาพปลาตาย
ไม่รู้สึกรู้สาอะไรแม้คนจะนำมันไปทำเป็นอิฐสร้างกระท่อม อดทนรอคอยวันที่ฟ้าหลั่งฝนอีกครั้ง
เมื่อเจอน้ำ มันก็ฟื้นอย่างน่ามหัศจรรย์!


แมลง weder อาศัยอยู่ในพื้นที่เหน็บหนาว เมื่ออุณหภูมิลงต่ำ สภาพแวดล้อมก็กลายเป็นน้ำแข็ง
ร่างกายของมันแช่แข็ง ครั้นอุณหภูมิรอบตัวสูงขึ้น มันก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง


ในสภาพที่ยากแค้นที่สุด สัตว์หลายชนิดปรับตัวให้รอดโดยการอดทนข้ามวันเวลาที่ลำเค็ญอย่างที่สุด
สัตว์ที่ผ่านความลำบากถึงขั้นตาย ยังฟื้นขึ้นมาได้!

เมื่อไม่มีกินก็อด เมื่อสถานการณ์ไม่อำนวยก็รอคอย เมื่อสภาพแวดล้อมไม่เอื้อต่อการมีชีวิต
ก็หลบชั่วคราว รอวันที่จะลืมตาอ้าปากอีกครั้ง แต่ไม่ยอมตายง่ายๆ

หลายคนเจอเรื่องยากลำบากก็บ่นว่า ชีวิตนี้ยากแค้นเหลือทน เป็นกรรมเก่าที่ต้องทนทุกข์ในชาตินี้
แต่เมื่อเทียบความลำบากของมนุษย์กับความยากแค้นของสัตว์หลายชนิดนี้ โลกของเราก็ยังไม่เลวร้ายนัก

เรื่องร้ายๆ ที่มนุษย์เราพบพานอาจแย่ แต่คงไม่เทียบได้กับความลำบากที่สัตว์เหล่านี้เจอ

อย่างมากก็แค่ตาย! หากไม่กลัวตายเสียอย่าง อะไรๆ ก็ไม่ยากอีกแล้ว

และหากยอมรับความตกต่ำขีดสุดได้ ชีวิตที่เหลือก็มีแต่ขาขึ้น

ขอขอบคุณบทความจาก

คุณวินทร์ เลียววาริณ

www.winbookclub.com

30 มิถุนายน 2555




รายนามผู้เยี่ยมชม : ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, Black Sword, ตูมตาม, กอหญ้า กอยุ่ง, Paper Flower, หญิงหนิง พราววลี, มยุเรศ เมรี

บันทึกการเข้า

..
สารบัญบทกลอน  "ลิตเติลเกิร์ล"
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.45 วินาที กับ 43 คำสั่ง
กำลังโหลด...