Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป >> อาชีพ...แม่บ้าน
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: อาชีพ...แม่บ้าน  (อ่าน 8522 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ลิตเติลเกิร์ล
.ผู้มีจินตนาการ.
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:49215
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 58
จำนวนกระทู้: 3830



| |
อาชีพ...แม่บ้าน
« เมื่อ: 02, ตุลาคม, 2558, 10:37:49 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: อาชีพ...แม่บ้าน





อาชีพ : แม่บ้าน

การกรอกช่องหัวข้อ 'อาชีพ' ในเอกสารหรือใบสมัครต่าง ๆ ว่า 'แม่บ้าน'
สำหรับบางคนถือว่าเป็นสิ่งที่ทำยากยิ่ง ทั้งนี้เพราะสังคมสร้างภาพว่า
ผู้หญิงที่ทำงานในสำนักงานคล่องแคล่วเป็นคนเก่ง มี 'ค่า' กว่าผู้หญิงที่ทำงานในบ้าน
หุงข้าว ล้างจาน ซักผ้า เลี้ยงลูก ไม่ต่างจากหน้าที่คนรับใช้

แม่บ้านหลายคนพบว่า การเอ่ยปากขอเงินสามี (เป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน) เป็นสิ่งที่ยาก
เพราะเข้าใจดีว่า สามีเป็นคนทำงานหาเงินเพียงคนเดียว และเงินทองหายาก
แต่โลกนี้ก็ยังต้องการแม่บ้านเสมอ

การเป็นแม่บ้านเกิดขึ้นด้วยเหตุผล บ้างเป็นแม่บ้านเพราะไม่มีวิชาชีพที่ทางสำนักงานต้องการ
บ้างก็ไม่ชอบทำงานในออฟฟิศหรืองานด้านอื่น

ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรู้จักชอบการเป็นแม่บ้าน ไม่ชอบทำงานในสำนักงาน
ทั้งที่มีวิชาความรู้ที่จะเลือกทำงานเป็น working women (ในความหมายของคนทำงานในสำนักงาน) ได้

บางคนเป็นแม่บ้านเพราะสามีต้องการให้เป็นแม่บ้าน เช่น ค่านิยมในญี่ปุ่น
การที่ภรรยาออกไปทำงานในสำนักงานถือว่าไม่เหมาะสมไม่ว่าเรียนสูงมาแค่ไหน
แต่งงานแล้วก็ต้องเป็นแม่บ้านเต็มตัว โชคดีที่ปัจจุบันความคิดนี้ลดความแรงลงแล้ว

บางคนเป็นแม่บ้านเพราะไม่มีคนเลี้ยงเด็ก และต้องการเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด
ใครจะเลี้ยงลูกของตนได้ดีกว่าแม่แท้ ๆ ? ภาพจากกล้องวงจรปิดเผยเรื่องที่น่ากลัว
เช่น เมื่อทั้งพ่อและแม่ออกไปทำงานนอกบ้าน ทิ้งลูกไว้กับพี่เลี้ยงหรือคนใช้
คนใช้บางรายระบายอารมณ์ใส่เด็ก เป็นต้นว่าให้เด็กอมนิ้วเท้าของตน
เพียงเหตุผลนี้เหตุผลเดียวก็คุ้มแล้วกับการเป็นแม่บ้าน

ตั้งแต่โบราณสมัยมนุษย์ถ้ำ ภารกิจหลักของการนำอาหารเข้าบ้าน (หรือถ้ำ)
เป็นหน้าที่ของชาย เพราะโดยสรีระผู้ชายแข็งแรงกว่า จึงทำหน้าที่ล่าสัตว์
ส่วนผู้หญิงเลี้ยงลูกเพราะเป็นคนที่มีหน้าที่ให้นมลูก  ผ่านมาหลายหมื่นปี
สังคมมนุษย์เปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ แต่หลักการยังไม่เปลี่ยนไปมาก
ในการดูแลครอบครัวที่มีเด็ก ชายกับหญิงต้องแบ่งหน้าที่กันเพื่อความอยู่รอด

ภาพพจน์ของการ 'อยู่บ้านเฝ้าถ้ำ' เปลี่ยนไป
เมื่อการออกแรงล่าสัตว์เปลี่ยนไปเป็นการนั่งโต๊ะทำงานในห้องปรับอากาศ
การเลี้ยงเด็กมีทางเลือกอื่นเช่น จ้างคนเลี้ยงเด็ก ฝากศูนย์เลี้ยงเด็ก
แม้แต่การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ก็เปลี่ยนเป็นนมผง เพราะแม่บางคนเชื่อว่า
การให้ลูกดื่มนมจากอกแม่ทำให้เต้านมหย่อนยาน

หากเราลดการยึดติดกับภาพเดิม ๆ ค่านิยมเดิม ๆ เราจะเห็นว่า
อาชีพแม่บ้านไม่ใช่เรื่องไร้เกียรติ
เช่นเดียวกับการที่ผู้ชายเป็นแม่บ้านหรือบุรุษพยาบาล

บางช่วงของชีวิตแต่งงานในช่วงที่ครอบครัวไม่อยู่ด้วย เมื่อกลับบ้านตอนค่ำ
ผมพบว่าทั้งบ้านมืดมิด เพราะไม่มีใครรออยู่ เป็นความรู้สึกที่หดหู่ยิ่งนัก
บ้านอยู่ได้ด้วยความรัก การกลับบ้านในยามค่ำคืน
พบแสงไฟจากตัวบ้านเป็นภาพที่สวยงามที่สุดของหนึ่งวัน
และใครจะเป็นคนจุดไฟนั้นเล่า หากไม่ใช่แม่บ้านของเรา?



ขอบคุณบทความจากคุณ วินทร์ เลียววาริณ


รายนามผู้เยี่ยมชม : กวีชาวบ้าน, หญิงหนิง พราววลี, น้ำหนาว, กอหญ้า กอยุ่ง, ลมหนาว ในสายหมอก, Black Sword, มุกดาริน, รพีกาญจน์, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, ตูมตาม, ก้าง ปลาทู, ขวดเก่า, หนูหนุงหนิง, Paper Flower

บันทึกการเข้า

..
สารบัญบทกลอน  "ลิตเติลเกิร์ล"
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.089 วินาที กับ 50 คำสั่ง
กำลังโหลด...