นิราศเมืองแพร่

   " นิราศเมืองแพร่ "

   หัวใจข้าแสนดีใจได้กลับบ้าน
   เคลียร์เรื่องงานรุ่งเช้าจวบบ่ายสอง
   บอกลาเพื่อนขอผ่อนพักข้าจักจอง
   แค่หนึ่งสองสามสี่วันยันสัปดาห์

   แล้วขับรถออกจากฟากบางกอก
   มุ่งสู่นอกเส้นถนนจำทนฝ่า
   จราจรค่อนติดขัดถนัดตา
   คนก็ล้าเมื่อแข้งหมดแรงไป

   พอครึ่งทางระหว่างนั้นฝนดันตก
   ตื่นตระหนกรถชนกันหวั่นหวามไหว
   ย่อยยับเยินเกินเยียวยาเห็นคราใด
   สลดใจอนิจจังทั้งชีวิต

   สะพานเดชาติวงศ์จงขับข้าม
   แล้วมุ่งตามป้ายชี้ที่พิจิตร
   ทางสลัวหม่นดำย้ำพินิจ
   จนถึงพิษณุโลกว่าโชคดี

   เข้าสู่เมืองอุตรดิตถ์ตอนสามทุ่ม
   อีกกระชุ่มกระชวยด้วยเต็มปรี่
   ใกล้ถึงบ้านเมืองแพร่แท้สักที
   แวะตรงที่เซเว่นเหมือนเช่นเคย

   ริมฟุตบาทขนาบทางระหว่างนี้
   เดินดุ่มด้นเร็วรี่วะเหวยเหวย
   ซื้อมาม่าปลากระป๋องท่องไว้เลย
   คุณคุณเอ๋ยอร่อยยิ่งจริงนะเออ

   รีบจ่ายเงินพนักงานพร้อมขานไข
   ลืมหรือไงตังค์ทอนตอนเราเผลอ
   กวักมือเรียกเสียงดังกระทั่งเธอ
   บอกเสมอพี่นี้มิมีจำ

   อีกอึดใจนิดเดียวเลี้ยวเข้าบ้าน
   จอดสนิทกลางลานลมกระหน่ำ
   เยือกเย็นแลเน้นชัดพัดระบำ
   หอบสังขารนิทราค่ำหลับฝันดี

   เมื่อเช้าเขาประกาศเสียงตามสาย
   เชิญคุณตาและคุณยายร่วมเร็วรี่
   กิจกรรมวันปิยะฯ สดุดี
   น้อมรำลึกวันนี้เดือนตุลาฯ

   เอียงหูฟังอย่างตั้งใจในผ้าห่ม
   พัดพาลมเหมันต์ออกพรรษา
   หนาวยามเช้าหมอกลงตรงเถียงนา
   ทอดสายตาเชยชมสมรอคอย

   แหงนมองนาฬิกาว่าสายแล้ว
   ไก่ก็ขันเจื้อยแจ้วถี่สักหน่อย
   แปดโมงครึ่งจึงรีบตื่นฟื้นจากนอยด์
   เริ่มทยอยล้างหน้าและแปรงฟัน

   แต่งตัวไปในตลาดพลาดกับข้าว
   เพราะมีแข่งเรือยาวคนพูดลั่น
   ของขายน้อยจริงนะเออต่างเก้อกัน
   จึงรีบพลันเผื่ออีกที่มีทอด-แกง

   ได้ตำกุ้ง-ผัดถั่วงอกบอกอร่อย
   คนจับจ่ายใช้สอยต่างยื้อแย่ง
   เขาเบียดกันฉันเอียงเอนเส้นทแยง
   แล้วควักแบงก์ให้แม่ค้าพร้อมเงินทอน

   กลับถึงบ้านกินข้าวราวเหมือนว่า
   รสชาติเผ็ดแท้หนามิเหมือนก่อน
   ฝืนทนไปในมื้อหนึ่งพึงสังวรณ์
   พลันหยิบช้อนจานชามตามล้างไป

   จวบเวลาบ่ายคล้อยค่อยขยับ
   เปลือกตาปิดง่วงหลับเหตุไฉน
   อากาศร้อนตอนนี้เหมือนมีใจ
   เอนกายให้พักผ่อนในตอนนี้

   พอตกค่ำน้ำเมาก็เข้าปาก
   กับเพื่อนยากรุ่นเก่านับถ้วนถี่
   ดื่มสำราญย่านสมัยในราตรี
   แล้วแยกย้ายฝันดีไอ้เพื่อนเกลอ

   แอบหอบงานติดมากะว่าว่าง
   คิดสะสางออกไปใคร่เสนอ
   ตลอดวันนั่นโน่นที่ฉันเจอ
   เรียกดื่มเบียร์ยามเผลอและยาดอง

   เที่ยวเมืองน่านบ้านเพื่อนจึงเคลื่อนย้าย
   เกรงจะสายเกินไปกว่าได้ล่อง
   ขับรถฉิวโฉบแล่นแสนคะนอง
   แต่ยังครองตั้งมั่นด้วยปัญญา

   เช้าดีเหลือเมื่อความเย็นมิเว้นวรรค
   หนาวยิ่งนักด้านนอกหมอกทึบหนา
   ลดกระจกแล้วปิดแอร์ตั้งแต่มา
   ยื่นมือข้าสัมผัสหนาวตอนคราวเยือน

   ถึงอำเภอเวียงสาเฉียงนาน้อย
   มีป้ายคอยชี้ไปเมืองมิซ่อนเงื่อน
   จากสองเลนแต่ก่อน...ก่อนลาเลือน
   กลายสี่เลนสะดวกเพื่อนสะดวกมิตร

   แล้วเลี้ยวซ้ายข้างสะพาน ณ ย่านนี้
   ขับตรงปรี่ร้านกาแฟ..แหมตะหงิด
   เกือบจะเลยจุดนั้นดันลืมคิด
   เกือบจะผิดเวลาข้าไม่จำ

   ขับขึ้นเนินจอดสนิทแล้วปิดเครื่อง
   ลงมาฝอยหลายเรื่องต่างขบขำ
   สั่งกาแฟเอสเปรสโซ่..โชว์การทำ
   ของ "พี่หม่ำ" ด้วยลีลาชวนท้าทาน

   สั่งกระเพราหมูชิ้นเน้นกินเผ็ด
   กลเม็ดปลายจวักผสมผสาน
   เผลอนิดเดียวเสี้ยวเวลาไม่น่านาน
   เสิร์ฟอาหารจานด่วนครบถ้วนเลย

   พร้อมเดินทางไป "ปัว" ให้ทั่วทิศ
   "วัดภูเก็ต" ตราติดภาพงามเผย
   ฉากด้านหลังติดภูเขาเราชมเชย
   สายหมอกเหมยโปรยบางช่างชื่นใจ

   "ผ้าทอลำดวน" ตรงมาเมื่อครานี้
   ทั้งผ้าซิ่น...ผ้าทอดี...ร่วมสมัย
   ข้างหลังร้านเป็นท้องทุ่งปรุงพฤกษ์ไพร
   ธรรมชาติล้วนวิไลเมื่อได้ชม

   แหล่งสุดท้าย "ฟาร์มเห็ดบ้านหัวน้ำ"
   พิซซ่าเห็ด..เป๊บซี่ตามแสนเหมาะสม
   ได้เปิดหูและเปิดตาน่านิยม
   ยินเสียงลมเสียงนกบิน ณ ถิ่นนี้

   ________________________
   อักษราวุธ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: นิราศเมืองแพร่ (อ่าน 5271 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้