დ♡ กลบท สร้อยคู่สะคราญ..รอพี่ที่ ป ล า ย น า ..♡დ

ღ¸☆...กอดเคียว เกี่ยวข้าว .. ❀ʚϊɞ❀

รอพี่...ที่ปลายนา..(..เด้อ.. )

✿ღ
ท้องทุ่งกว้าง..ร้างสุข ทั่วทุกแห่ง
จิตแห้งแล้งไร้สุข ทั่วทุกหน
ทุ่งนาเหงาเศร้าช้ำ ยอมจำนน
จิตหมองหม่นแสนช้ำ ..ยอมจำนาน..

✿ღ
เสียงจิ้งหรีด.. กรีดก้อง ร้องครวญใคร่
ดั่งฤทัยคิดหวน ร้องครวญขาน
กองฟางหม่นสุดเทียบ เปรียบใดปาน
รักเคยหวานเหงาใจ เปรียบใดเปรย..

✿ღ
เพิงหมาน้อย..คอยโผ โอ้อกอุ่น
จิตว้าวุ่นตระหนก โอ้อกเอ๋ย
เจ้าทุยจ้องหมองหม่น คนคุ้นเคย
พี่ละเลยอิงอุ่น คนคุ้นใคร..

✿ღ
กบ เขียด ร้อง..ก้องทุ่ง ทั่วคุ้งน้ำ
พี่เคยย้ำคุยฟุ้ง ทั่วคุ้งไหน
จะรีบกลับบ้านนา มิลาไกล
จะเกี่ยวใจน้องยา มิลากัน..

✿ღ
รอแทบสิ้น..หมดหวัง ดังใฝ่เฝ้า
รอพี่ เช้า บ่าย สาย ดังใฝ่ฝัน
รอน้องรอ รออยู่ .. คู่ชีวัน
รอเพื่อกลับ รับขวัญ ..คู่ชีวา..

ღڰۣ✿.. อิงดาว พราวฟ้า.. ✿ღڰۣ

กลบท สร้อยคู่สะคราญ พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

๑.) ในหนึ่งบาทเอก (วรรค ๑ และวรรค ๒) ให้ช่วงท้าย ๓ คำแต่ละวรรคนั้น เล่นล้ออักษรกัน
โดยสองคำแรกของช่วงท้าย ซ้ำกัน และคำที่สาม สัมผัสล้ออักษรกันธรรมดา
๒.) ในบาทโทนั้น (วรรค ๓ และวรรค ๔) ก็ยึดหลักเดียวกับบาทเอก
(โดยอักษรสามคำท้ายวรรคที่เล่นนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นกลุ่มเดียวกับบาทเอก)

กลบทสร้อยคู่สะคราญ ถูกคิดประดิษฐ์ขึ้นมาโดย คุณชาญชนะ ฆังคะโชติ ปรากฏที่มาในหนังสือ "ลีลา อารมณ์"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: დ♡ กลบท สร้อยคู่สะคราญ..รอพี่ที่ ป ล า ย น า ..♡დ (อ่าน 7030 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้