เริ่มปลงเมื่อชรามาเยือน

เริ่มปลงเมื่อชรามาเยือน
..................

ร่างชราอารมณ์ระงมเหงา
รักก็เก่าเพื่อนก็แก่ผิดแต่ก่อน
มีความหวานหวามไหวในอาวรณ์
คู่เคียงนอนร่วมเรือนเหมือนไม่มี

ก่อนเคยมีชีวิตอิสระ
ปลอดพันธะกายใจไร้เจ้าหนี้
ปัจจุบันพันธะถมทวี
สิทธิ์เสรีถูกรอนอยู่ร้อนรน

ทางชีวิตคิดฝันไว้บรรเจิด
มีแววเลิศบรรลุอนุสนธิ์
ทุกสิ่งหมายได้ครองเป็นของตน
ความยากจนห่างหายไร้วี่แวว

แล้วความฝันหมดสิทธิ์เหมือนคิดฝัน
ไร้หวานมันอาจิณเหมือนกินแห้ว
พ้นวัยหนุ่มชุ่มฝันอันเพริศแพร้ว
มานอนแซ่วซมทรามในความจริง

เริ่มปลงตามคำพระพุทธเจ้า
ว่า “ว่างเปล่าทั้งนั้นสรรพสิ่ง”
ของเราเขาเดาดึงหวังพึ่งพิง
สุดท้ายทิ้งหมดพลันเมื่อวันตาย

ร่างชราอารมณ์ระงมเหงา
คนรักเก่าเพื่อนแก่งามแลหาย
พิโธ่เอ๋ย....หลงชมอย่างงมงาย
ชีวิตบ่ายมากหน่อยค่อยเริ่มปลง

@ เต็ม อภินันท์
๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ / ๑๙.๑๐ น.

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เริ่มปลงเมื่อชรามาเยือน (อ่าน 3388 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้