# กลบท พิณประสานสาย #
* ทวนถาม *
เสนาะเหมาะ สนานมาน สนิทมิตร
ยินพิศสิทธิ์ ยินพิณศิลป์ ยินเพียงเสียง
สำเหนียกเรียก สำนวนร่วน สำเนียงเรียง
มิเถียงเลี่ยง มิถามลาม มิแถแล
รักใช่ไหม รักชอบมอบ รักชื่นมื่น
คำคืนยื่น คำเขาเย้า คำเเค่แหย่
รักนวลด่วน รักนำด่ำ รักแน่แด
ตามแจแคร์ ตามจิตคิด ตามจำคำ
จิตจวนครวญ จิตจองครอง จิตใจใคร่
ดูใดไข ดูเดาเขา ดูดำขำ
ร้อยใยใจ ร้อยเยื่อเจือ ร้อยย้ำจำ
อย่าทำช้ำ อย่าทิ้งชิ่ง อย่าทั้งชัง
ไถลใจ ถลำจำ แถลงแจ้ง
ระแวงแหว่ง ระวางหว่าง ระวังหวัง
ประดุจจุด ประดิษฐ์จิต ประดังจัง
เหมือนยังรั้ง เหมือนเย้าเรา เหมือนยวนรวน
หรืออ้อนวอน หรือแอบแวบ หรืออ้างว้าง
เพราะนางห่าง เพราะนานหาญ เพราะนวลหวน
เลิกดุปรุ เลิกแดแปร เลิกด่วนปรวน
ผันผวนทวน ผันผิดทิศ ผันผลทน
หญิงหนิง พราววลี
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
กลบทพิณประสานสาย พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
๑.) วางเขียนเป็น "กลอนเก้า" โดยแบ่งช่วงจังหวะ (๓-๓-๓)
๒.) ให้คำที่ ๑ ,๔ และ ๗ เป็นคำเดียวกัน ( Aกข – Aกข – Aกข)
๓.) ให้คำที่ ๒-๓ / ๕-๖ และ ๘-๙ สัมผัสอักษรสับกันไป ( ๑กข – ๔กข – ๗กข)
๔.) ให้มีสัมผัสสระชิดสามคู่ คือ คำที่ ๒-๓ ,๕-๖ และ ๘-๙ ( Aกข – Aกข – Aกข)
** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"
