คิด...เพราะคิดถึง

คิด...เพราะคิดถึง
...............

นองน้ำจิตคิดถึงคะนึงหา
หลั่งรินมาอาบใจไม่เหือดแห้ง
เสน่หาอาวรณ์...กรุ่นร้อนแรง
พร้อมแสดงบทวิถีโลกีย์ชน

ลมห่วงหา..ประสานธารน้ำจิต
เพิ่มแรงฤทธิ์ “คิดถึง” อึงสับสน
อยากรู้เห็นเล่นหวัวใกล้ตัวตน
ปลอบกมลยามเหงาคอยเอาใจ

“เขา”อยู่เย็นเป็นสุขหรือทุกข์ร้อน
“เรา”อาทรถึงอยู่จะรู้ไหม
ค่ำคืน“เขา”นอนหลับเคียงกับใคร
หรือว่าไร้คนเรียงคู่เคียงนอน

หนาวลมหนาวหลบลมด้วยห่มผ้า
หนาวไอฟ้าเย็นเฉียบเยียบขวัญอ่อน
ใครจะช่วยคลายหนาวเล่าบังอร
คงร้าวรอนตรอมตรมระทมทวี

ยามไกลกันเกินเห็นความเป็นอยู่
เป็นเพียงชู้ทางใจไร้สุขศรี
อยากให้เขากลายเป็นเช่น”กากี”
แล้วเรานี้กลายเป็นชู้“เวนไตย”

แม้นมีปีบินไปได้เหมือนนก
จะไปกกกอดกรอคลอเคลียใกล้
เสียดายกายฤทธิ์ร้างปีกหางไร้
มีเพียงใจเคียงสนิทชู้ชิดชม....

@ เพลิน พจมาลย์ ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์
๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๘ / ๑๘.๒๔ น.

*ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คิด...เพราะคิดถึง (อ่าน 2978 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้