เสียดาย

เสียดาย
......

เสียดายเอยเรือนร่างโสภางค์สาว
ต้องคลุกคาวราคีแล้วซีหนอ
ถูกชายชมโลมเล้าเคล้าเคลียคลอ
ต้องเข้าหอติดแหเป็นแม่เรือน

เสียดายนวลเนื้อน้องเมื่อหมองคล้ำ
มิอาจนำนวลไหนมาให้เหมือน
นวลเจ้าเอยนับวันยิ่งฟั่นเฟือน
ดั่งดวงเดือนคืนแรมแถมเมฆบัง

เสียดายนาม“นางสาว”ถึงคราวสูญ
ไม่สมบูรณ์มากมนต์เหมือนหนหลัง
เหลือเพียง“นาง”นำชื่อระบือดัง
หนุ่มรู้ทั้งตำบลเลิกสนใจ

เป็นนางแล้วเป็นแม่และยายย่า
ความโสภาฤๅคงชวนหลงใหล
แววเนตรเคยคมจ้วงบาดทรวงใน
ต่อนี้ไม่คมวาวเหมือนสาวแล้ว

ฉันหลงรักเมียงมองปองถนอม
ผู้ชายตอมเธอเห็นอยู่เป็นแถว
หวังของฉันจึงมอดวอดวี่แวว
ดวงใจแซ่วซมเศร้าเฝ้ารำพัน

เสียดายนักรักคุดต้องสุดสิ้น
เสียดายจินต์จ้องหวังประดังฝัน
ถ้าสมรักสมปองครองคู่กัน
“เขา”ของฉันคงงอกออกหลายวา....

@ ภมรมาลย์ ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์
๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ / ๑๙.๐๓ น.

* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เสียดาย (อ่าน 3064 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้