...-๐ เพรียก (กล่อม) ๐-...

   -๐ เพรียก (กล่อม)๐-

   ๑.
   การคอยรอท้อหม่นผู้ทนเหงา
   แม้จันทร์เจ้าจักฉายพรายแสงฉาน
   แต่ความหม่นหมองใจให้ทรมาน
   นั้นพาดผ่านแสงทาบจนอับใจ

   ซึ่งวันเดือนเคลื่อนคล้อยทยอยเคลื่อน
   และลับเลือนล่องผ่านสุดขานไข
   อาจล้าร่วงห้วงโหยโรยฤทัย
   แล้วจักเป็นเช่นไรไฉนกัน

   ๒.
   จึงขอกล่อมคนท้อที่รอรัก
   โดยตระหนักเพียงผ่อนหย่อนเศร้าศัลย์
   ด้วยเพลงกลอนอ้อนเอื่อยเรื่อยจำนรรจ์
   ร่ำรำพันพจน์โศลกเพื่อโศกเลือน

   โอ้ว่ารัก รักเอ๋ย เคยห่วงหา
   หากเจ้ายินวาจาอย่าคลาเคลื่อน
   ให้เพลงกลอนล่องไหลได้ต่อเตือน
   อย่าแชเชือนรีบรับสดับฟัง

   ให้คืนถิ่นของใจที่ใฝ่เฝ้า
   รับรู้เขาคนรอมิท้อหวัง
   กลับมาเถิดกลับเอ๋ยกลับมาฟัง
   กลับมานั่งแนบจิตก่อนนิทรา

   วเนจรร่อนแฝงอยู่แห่งไหน
   กลับมาสู่ห้วงใจที่ใฝ่หา
   ก่อนเพลงกลอนร่อนโหยจะโรยรา
   ก่อนตัวข้าสิ้นเสียงสำเนียงกลอน

   ๓.
   หากแม้นเจ้ากลับมาเพ’ลาไหน
   คนท้อได้คลายโศกวิโยคถอน
   จักขอแรมร้างเร่พเนจร
   กล่อมสะท้อนเพลงพจน์.. จนปลดปลง ๚ะ๛
   :
   .
   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...-๐ เพรียก (กล่อม) ๐-... (อ่าน 6311 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้