ทุกข์ระทมตรมช้ำหลั่งน้ำตา
             มองดูนาแล้งจัดวิบัติผลาญ
             ข้าวลีบฝ่อรอฝนหล่นประทาน
             เฝ้าบนบานเทพไท้ให้บรรเทา

             หมดอาลัยตายอยากจากฝนฟ้า
             ทั้งไร่นาเหลืองโพลนโดนแผดเผา
             ห้าสิบไร่ได้หวังประทังเอา
             ลงทุนเช่าทำกินพลิกดินทอง

             ต้นฤดูหมู่ฝนหล่นตามกาล
             แต่พอวารออกรวงทรวงกลัดหนอง
             น้ำแห้งเหือดเดือดร้อนอ่อนใจมอง
             เมล็ดข้าวพองกลับลีบบีบคั้นคน

             แม้แต่นกยังเมินเกินเยียวยา
             ข้าวทั้งนาแค่ฟางฝันห่างหน
             หนี้สินงอกดอกงามลามท่วมตน
             ที่สุดทนข้าวสารมาพาลจร

             มองในโอ่งโล่งหมดอดข้าวแน่
             ไม่เหลือแลกรอกหรอกหม้อให้พอผ่อน
             กระหายหิวกิ่วท้องร้องอุทรณ์
             จะวิงวอนผู้ใดให้ช่วยดี

              มองดูนาที่ทำระกำสุด
              ใครจะหยุดเดือดร้อนผ่อนวิถี
              ทุ่มแรงกายใฝ่สุขทุกวิธี
              ผลลัพท์มีเหนื่อยเปล่าไม่เข้าใจ

              เป็นกระดูกสันหลังดั่งคำยก
              แต่หัวอกแห้งโรยโหยไฉน
              ยามหาเสียงเคียงหน้าชาวนาไทย
              แต่พอได้อำนาจก็อาจลืม


                          1p