ระอุแห้งแล้งหายด้วยสายน้ำ
เย็นชุ่มฉ่ำราดกายพอคลายไหว
แต่ร้อนรุ่มสุมหน่วงอยู่ทรวงใน
ทำอย่างไรจึงผ่อนลดทอนลง

เฝ้าคำนึงถึงเธอคิดเจอหา
อยากพบหน้าตาสบซบด้วยหลง
หนทางใยไกลนักแทบจักปลง
โอกาสลงชิดใกล้คงไม่มี

แม้ตัวไกลใจส่งพะวงถึง
แค่เพียงพึ่งกลอนกานท์ผ่านโฉมศรี
อยากระบายคลายจิตสักนิดดี
ก็พร้อมที่จะบอกไม่หลอกใด

คงเพียงร่ำพร่ำเพ้อละเมอเดี่ยว
ไม่ใช่เกี้ยวแค่เผยเฉลยไข
อยากจะบอกตอกย้ำความในใจ
หากเยื่อใยเธอมียินดีฟัง

ทุกวันนั่งภวังค์ไหวเหมือนใจหลุด
เป็นรักคุดหรือไรไร้ความหวัง
สำนึกกายหลายหลากมากประดัง
คงเพ้อคลั่งผู้เดียวเปลี่ยวเอกา

อยากสรุปบุพเพสันนิวาส
ของเมื่อชาติปางก่อนย้อนมาหา
ได้ร่วมเรียงเคียงข้างมิร้างลา
วาสนาถ้ามีอาจชี้ทาง

1p

ขอขอบคุณภาพจาก  อินเทอร์เน็ต