ก้าวต่อไป...ใดจีรัง

ทุกก้าวย่างทางย่ำแจ้งค่ำเปลี่ยว
ตรงคดเคี้ยวเลียบธารผ่านปากขุม
ลูกรังเบี่ยงเลี่ยงปลักโค้งหักมุม
สู่น่วมนุ่มโขดหินเนินดินดาน

เส้นเถาวัลย์พันเคือคลุมเหนือใต้
ลำต้นใหญ่ไม้แก่แผ่กิ่งก้าน
กาฝากสวยกล้วยห่ามข้ามสะพาน
ถีบทะยานขึ้นฝั่งน้ำหลั่งนอง

หลีกหลุมร้อนหลอมเหลวเปลวลุกโหม
ไร้หลอดโคมเหลืองแดงคอยแสงส่อง
เปิดกระบอกกรอกเพิ่มเติมน้ำคลอง
แผลพุพองตุ่มผดบดว่านทา

กลัวลมจัดพัดหอบหมอบกับพื้น
ฝ่าเกลียวคลื่นเกาะขอนทอนสาดซ่า
คายไอสุมรุ่มร้อนนอนมุงคา
เหน็บหนาวฟ้าโรมรุกซุกกองฟาง

ลานเริงรำทำกินถิ่นที่อยู่
ฟากขรุขระประตูรูหน้าต่าง
ค่ายทะลวงข่วงกลตำบลบาง
คือสิ่งสร้างฤาทอนกร่อนกาลไกล

ทุกก้าวย่างทางย่ำแจ้งค่ำดึก
มั่นตกผลึกเด็ดเดี่ยวเปลี่ยวตามไต่
ร้ายวิถีดีวันคืนผันไป
โลกนี้มีอะไรใช่แน่นอน

Jesus Christ... “The world is merely a bridge; ye are to pass over it,
and not to build your dwellings on it.
-โลกนี้เป็นเพียงสะพานที่ท่านจะต้องเดินข้ามไป
หาใช่สถานที่อยู่อาศัยอันคงทนถาวรไม่...”.

:a013:

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ก้าวต่อไป...ใดจีรัง (อ่าน 3761 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้