.....คะนึงครวญ.....


ยามดึกดื่นคืนสงัดลมพัดไหว

กลางพงไพรหัวจิตเฝ้าคิดถึง

ความหงอยเหงาเศร้าสร้อยคอยคำนึง

หน้าหวานซึ้งลอยเด่นดั่งเน้นจำ


เคยเย้าหยอกหลอกล้อพะนอปลอบ

หากชื่นชอบแย้มหวัวยั่วให้ขำ

ยามขุ่นแค้นแสนงอนย้อนปากคำ

ช่างสุขล้ำล้นทรวงช่วงเวลา


เหม่อมองดาวพราวฟ้านภาสวย

ฝากบอกด้วยถึงเธอพี่เพ้อหา

คิดถึงมากอยากกลับนับคืนมา

แทบเดินฝ่าดงลึกแม้ดึกไกล


เสียงหริ่งหรีดกรีดดังฟังเป็นเพื่อน

บนฟ้าเกลื่อนหมู่ดาวดูพราวใส

ส่องแสงสู่ปูทางสว่างไพร

ต้นไม้ใหญ่ยังอึมครึ้มขจี


ด้วยตัวไกลใจคงพะวงหนัก

ตกหลุมรักปักแนวแล้วหรือนี่

อยากชิดใกล้นัยนาเพ-ลามี

หวังเพียงที่แนบซบอบอุ่นทรวง


จิตใจคล้อยลอยล่องเหม่อมองดาว

แสงสกาวเริ่มสิ้นจากถิ่นสรวง

ขอบฟ้าไกลใกล้มีสีเงินยวง

คืนลาล่วงด้วยแจ้งแสงอุทัย


1p