* ไม่กล้าหือ *
สามี(คิดในใจ): เป็นไงล่ะอีแก่!นอนแน่นิ่ง
มิไหวติงหมดท่ามาทำหือ
จงสำนึกผิดไปร้องไห้ฮือ
กับกิ้งกือพยาธิบังอาจนัก!
สั่งผัวสารพัดฮึดฮัดใส่
เอาแต่ใจจริงหนาบ่นด่าหนัก
ชอบขึ้นเสียงชอบกร่างดุจนางยักษ์
ไม่น่ารักพูดมากแถมปากดี!
ฝ่ายภรรยาฉุนขาดตวาดแหว
ภรรยา(เอ่ย): หนอย!ไอ้แก่เหยียบส่งไปตรงฝี
บอกให้เหยียบบ่าหลังไม่ฟังซี
มัวงุ่มง่ามน่าตีทำลีลา
แกล้งเหยียบผิดหรือวะฮะไอ้แก่!
สาระแนเหยียบไปไม่ปรึกษา
เดี๋ยวแม่จัดเข่าศอกตอกบาทา
รีบบอกมาคิดหือกันหรือไร
สามี(เอ่ย): โถ.โถแม่ แม่จ๋าอย่าเพิ่งโกรธ
พ่อขอโทษพลาดพลั้งหวังแก้ไข
อย่าโมโหโกรธานะยาใจ
จงอภัยให้พ่อหนออย่าเคือง
ภรรยา(เอ่ย): งั้น..ตรงนี้ยังปวดมานวดต่อ
นะจ๊ะพ่ออย่าอู้เดี๋ยวรู้เรื่อง
อย่าให้ต้องตอกย้ำคอยชำเลือง
นั่น..มะเฟืองปอกหน่อยจะคอยกิน
หญิงหนิง พราววลี
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
