สู้ถนอมออมทรัพย์เจียดจับจ่าย
ได้มือซ้ายยางรัดยัดกระเป๋า
เดินตรงลิ่วผิวปากลากตัวเบา
ถึงบ้านเอาซุกไว้ใต้เตียงนอน
งานจะหนักเหน็ดเหนื่อยเมื่อยเท่าไหร่
เวลาใดควรยั้งหยุดพักผ่อน
จะหนาวเหน็บเจ็บไข้ไม่อาทร
แบกหามคอนรับจ้างเงินอย่างเดียว
มีมะม่วงพวงลำไยสิบไร่เศษ
ย่างเข้าเขตเย็นแผ่ใบแก่เขียว
เตรียมเครื่องมือเครื่องยนต์พ่นสารเพียว
กะเก็บเกี่ยวตรุษจีนสิ้นกุมภา
เพราะเจ้าคือดวงตาดวงใจพ่อ
ที่เกิดก่อดำรงสืบวงศา
หลังพากเพียรเรียนครบจบปริญญา
ใช้วิชารอบรู้ดูแทนทอ
อนึ่งหวังพึ่งพาคราแก่กร่อน
ไข้ปวดหัวตัวร้อนจรส่งหมอ
พบเพื่อนแพงแต่งเลยอย่าเฉยรอ
สิ้นพอศอขอเลี้ยงหลานหน้ามน
คิดชื่นชมสมหวังครั้งสุดท้าย
ก่อนพ่อตายกายเผาเถ้าแตกป่น
หยุดคิดนอกวอกแวกแปลกพิกล
เจ้าลูกคนกตัญญูรู้คุณเอย
ครอบครัวข้างบ้านมีลูกคนเดียว เรียนจบจับแต่งงาน ลูกขอบวชกลัวจะไม่สึก
