.....บาปบุญ.....

ยินระฆังดังแผ่วแว่วแต่ไกล
ขอบฟ้าใกล้ทอแสงสีแดงสวย
จีวรคร่ำย่ำฝ่าหมอกมาอวย
กุศลด้วยรับบาตรมิพลาดวัน

หยิบบรรจงลงใส่วางในบาตร
คงมิขาดหลากพรสุนทรสรร
มือประณมก้มรับโดยฉับพลัน
ยากจะกลั้นปิติด้วยผลิบุญ

เรือลำน้อยค่อยกรายวาดพายสู่
เหลือบแลดูหมายตาสิ่งมาหนุน
ชีพประทังยังเหลือพอเจือจุน
ไว้กักตุนเพียงก่อไม่ขอใคร

ลอยตะคุ่มซุ้มหมายที่ก่ายสะ
วางเกะกะเผื่อปลาได้อาศัย
สวิงคอนช้อนตักรีบดักไว
มือคว้าใส่ข้องกักมิพักรอ

ทั้งกุ้งปลาหาได้ดูไม่ยาก
แม้ลำบากยอมทนมิบ่นขอ
พึ่งผู้ใดให้เดียดหยามเหยียดพอ
ด้วยระย่อเสียดสีฤดีใน

พร้อมจัดแจงแบ่งส่วนเพื่อมวลศาสน์
มิให้ขาดบาตรสั่งกำลังไหว
กลัวหลวงตามารอทดท้อใจ
ขาดบุญไปสักวันจิตพรั่นตรม

1p