ไม่รักดีมีหน้ามาเขียนอีก
ถูกเขาฉีกอกอ้าว่าติฉิน
แสร้งหูพังบังตาหายลยิน
ก็ของกินโอชาข้าคือกลอน
แขม่วท้องจ้องพลางแอบข้างเสา
ถอนใจเบาเช้าเย็นเห็นสลอน
บ้างดูหนังฟังเพลงเร่งละคร
เชียร์ฟุตบอลแวบตนวนเว็บดัง
ทำไมนะละบ้านก่อนจารจด
ฤาบาทบทกร่อยจางสื้นลางขลัง
มุขงึมงำซ้ำซากจากจริงจัง
ปนเท็จบ้างสร้างหวังกำลังใจ
พอมีเคลื่อนเยือนย้อนซ่อนตัวอ่าน
ต่อกระดานลานเชื้อเพื่อลื่นไหล
จะย้ำผิดนิดชมขมอย่างไร
ยอมรับได้ไม่โกรธทอโทษเลย
ส่งสำเนียงเพียงหนึ่งวอนพึงหลาย
ร่วมระบายทุกข์ตรมสุขสมเผย
เพ้อตัดพ้อล้อเล่นดังเช่นเคย
ร้องเอิงเอยขันขำรำบนบาน
ไม่รักดีมีหน้ามาเขียนอีก
ถูกเขาฉีกอกแหว่งเลือดแดงฉาน
ท้อเพื่อนเมินหมางหมองไม่ข้องพาน
รพีกาญจน์คนหยาบขอกราบลา
:a013:
ตั้งใจไว้ว่า ครบหกปีเลิกแต่งกลอนครับ
