● สุรางคณางค์ ๒๘ : อาลัยไป่สิ้น ●

● สุรางคณางค์ ๒๘ ●
- อาลัยไป่สิ้น -

อาลัยไป่สิ้น
องค์พระภูมินทร์	ลาดินถิ่นไทย
เสด็จสู่สวรรค์	ฟ้าพลันมืดไป
เสียงคร่ำร่ำไห้	ชลนัยน์หลั่งนอง

ทวยไทยไห้หา
เสียงโฮโศกา	หน้าตาเศร้าหมอง
แต่งดำคร่ำไป	จิตไร้ลำพอง
พาไปหมายปอง	จับจองกราบกราน

แม้เงาพระศพ
หวังใจได้พบ	นอบนบคืบคลาน
เข้าซบพระบาท	บรมนาถภูบาล
ร่ำไห้ใจปาน	แหลกลาญขาดรอน

มโหระทึก
กระทั่งยามดึก	สังข์ผนึกแตรงอน
เคล้าเสียงปี่ไฉน	หวนให้อาวรณ์
กลองชนะซ้อน	เปิงป้อนเสียงนำ

ประโคมเสียงครบ
กล่อมบรมศพ	เสียงกลบครวญคร่ำ
ขอทรงบรรทม	ภิรมย์สุขล้ำ
เนานานประจำ	สรวงสำราญเทอญ ฯ

ข้าพระพุทธเจ้า
นายอภินันท์ นาคเกษม
๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๙/๐๕.๕๕ น.

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ● สุรางคณางค์ ๒๘ : อาลัยไป่สิ้น ● (อ่าน 2975 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้