|
โดเรม่อน
|
Permalink: @-- มโนมืดมิด --@
@-- มโนมืดมิด --@
มีก้อนกรวดในมือยึดถือไว้
เฝ้าหลงใหลรูปทรงทะนงอยู่
ว่าเลอค่างดงามยามพิศดู
มิรับรู้โลกนี้มีเพชรพลอย
จึงอวดโอ่กับใครเขาไปทั่ว
สำแดงตัวอวดหินจนชินบ่อย
อวดเป็นผู้ครอบครองของเลิศลอย
ตีค่าสูงสุดสอยสุดจิตใจ
เม็ดข้าวขาวค่าด้อยเพียงน้อยนิด
จะสู้กรวดสีวิจิตรนั้นไม่ได้
และฉันมีเมตตากว่าใครใคร
เพราะแบ่งให้ทุกคนได้ยลชม
สู้เดินทางอวดใครเขาไปทั่ว
คนเขามองยิ้มหัวสิ่งสะสม
คิดว่าคนทั่วไปให้นิยม
จึงยิ่งจมดิ่งลึกความนึกคิด
จึงยิ่งเก็บกอบไว้ให้มากโข
มิมองโลกใหญ่โตอันวิจิตร
มองแต่ตนของตนอันหม่นมิด
ชั่วชีวิตได้แต่กรวดอวดผู้คน
ม่อนจัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : หนูหนุงหนิง, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, รินดาวดี, รพีกาญจน์, ลิตเติลเกิร์ล, Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, มยุเรศ เมรี, ก้าง ปลาทู, เนื้อนาง นิชานาถ, ปลายฝน คนงาม, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), Orion264(มือขวา), Sasi Aksarasrom, ฟองเมฆ, กรกช, ปลาย อักษร, กอหญ้า กอยุ่ง, ตูมตาม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
มยุเรศ เมรี
|
Permalink: Re: @-- มโนมืดมิด --@
คิดไม่ได้มองไม่ออกของหลอกซ่อน
พรางอักษรซึ้งแท้หวังแค่ผล
คิดไม่เป็นเห็นอะไรที่ใจตน-
ชื่นชอบขนเข้าในหัวใจพอง
ไร้สำนึกเหตุผลค้นเหตุหา
ถูกผิดคว้าครอบคลุมสุมสมอง
ถือทิฐิของตนสิ้นตรึกตรอง
หลงครอบครองของไร้ค่า นึกว่าดี
แม้ว่าวัยพ้นกาลมานานแล้ว
ก็ไม่แคล้วคิดได้ในวิถี
ยังหลงผิดในสิ่งที่ตนมี
คนแบบนี้มีทั่วทุกหัวเมือง
มยุเรศ เมรี
๒๒ /๑๑ /๕๙
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, หนูหนุงหนิง, กร กรวิชญ์, Orion264(มือขวา), Sasi Aksarasrom, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, Black Sword, กรกช, เนื้อนาง นิชานาถ, ลมหนาว ในสายหมอก, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ปลาย อักษร, กอหญ้า กอยุ่ง, โดเรม่อน, ตูมตาม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
หนูหนุงหนิง
|
Permalink: Re: @-- มโนมืดมิด --@
ลำบากใจหากเข็นมาเป็นผอง
เป็นพี่น้องร่วมใจไม่ได้เรื่อง
ทุกเวลานาทีที่สิ้นเปลือง
ไม่ประเทืองชีวิตติดจำจอง
นั่งเก็บกรวดใส่กรอบของชอบเขา
หลงมัวเมาอยู่เดียวไม่เกี่ยวข้อง
เหมือนกบอยู่ในกะลาฟ้าไม่มอง
คุณค่าของความเป็นคนปี้ปนไป
หนูหนุงหนิง
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, Orion264(มือขวา), Sasi Aksarasrom, ลิตเติลเกิร์ล, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, Black Sword, กรกช, เนื้อนาง นิชานาถ, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ปลาย อักษร, กอหญ้า กอยุ่ง, โดเรม่อน, ตูมตาม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
Orion264(มือขวา)
|
Permalink: Re: @-- มโนมืดมิด --@
@-- มโนมืดมิด --@
มีก้อนกรวดในมือยึดถือไว้
เฝ้าหลงใหลรูปทรงทะนงอยู่
ว่าเลอค่างดงามยามพิศดู
มิรับรู้โลกนี้มีเพชรพลอย
จึงอวดโอ่กับใครเขาไปทั่ว
สำแดงตัวอวดหินจนชินบ่อย
อวดเป็นผู้ครอบครองของเลิศลอย
ตีค่าสูงสุดสอยสุดจิตใจ
เม็ดข้าวขาวค่าด้อยเพียงน้อยนิด
จะสู้กรวดสีวิจิตรนั้นไม่ได้
และฉันมีเมตตากว่าใครใคร
เพราะแบ่งให้ทุกคนได้ยลชม
สู้เดินทางอวดใครเขาไปทั่ว
คนเขามองยิ้มหัวสิ่งสะสม
คิดว่าคนทั่วไปให้นิยม
จึงยิ่งจมดิ่งลึกความนึกคิด
จึงยิ่งเก็บกอบไว้ให้มากโข
มิมองโลกใหญ่โตอันวิจิตร
มองแต่ตนของตนอันหม่นมิด
ชั่วชีวิตได้แต่กรวดอวดผู้คน
ม่อนจัง
กลอนนี้โคตรตรงกับชีวิตผมมากที่สุด ตรงแบบ 100% เต็ม
เพราะปกติแล้วจะเป็นคนที่มีนิสัยชอบมองหากรวดหินที่มีลักษณะพิเศษๆ กลมเกลี้ยง หรือกลมยาวรี ผิวเป็นมัน
หรือกรวดหินที่มีลักษณะแปลกๆต่างจากหินทั่วไป แต่เกิดจากธรรมชาติที่ไม่ใช่การเจียรนัยปรุงแต่ง แล้วก็เก็บสะสมไว้
ยามว่างก็นำออกมาดู มาลูบมาคลำ บางทีก็ส่องด้วยแว่นขยาย เพราะมีความเชื่อว่า กรวดหินเหล่านี้ อาจจะมีพลังพิเศษแฝงเร้น
ที่พกพาติดตัวแล้วจะทำให้โชคดี ชีวิตมีความเจริญขึ้น(แต่เป็นสิ่งด้อยค่า ไม่มีราคาในสายตาคนอื่นๆ ตีราคาเป็นเงินทองไม่ได้)
อัญมณีที่สามารถสัมผัสและครอบครองได้ ก็คือนิล ซึ่งถือว่าเป็นอัญญมณีที่ราคาต่ำที่สุดในบรรดาอัญมณีทั้งหลาย
ส่วนพวกเพชรพลอย ทอง ไม่มีโอกาสได้แตะ
แต่ถ้ามีโอกาสจะครอบครองพวกเพชรพลอยเม็ดใหญ่ๆที่ราคาแพงๆแล้ว
สิ่งที่ผมสงสัยและอยากทำมากที่สุดก็คือ นำเอาเพชรพลอยเหล่านั้นมาถือไว้ในกำมือ
แล้วหลับตาเพ่งสมาธิ ส่งกระแสจิตเข้าไปในเพชรพลอยเหล่านั้น ดูว่าจะเป็นแก้วสารพัดนึกได้ไหม
ถ้าเป็นไม่ได้ มันก็มีค่าเป็นแต่เพียงวัตถุเครื่องประดับเพื่อความสวยงามเท่านั้น ซึ่งก็คงต้องขายเพื่อเอาเงินไปใช้อย่างอื่น
เพราะไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บไว้
อัญมณีประเภทนิล(นิลเสี้ยนจากเมืองกาญจน์ ระวังอย่าสับสนกับหินที่มีสีดำประเภทสะเก็ดดาว)
นิล เป็นอัญมณีศักดิ์สิทธิ์ ที่มีพลังอยู่ในตัวเองพอๆกับพระเครื่องโดยไม่ต้องปลุกใดๆ สามารถนำมาพกติดตัวเพื่อบูชาได้ทันที
อานุภาพคือ เสริมดวง เสริมโชคลาภที่เกิดจากอาชีพสุจริต ป้องกันอันตราย และป้องกันสิ่งลี้ลับต่างๆ
ส่วนอัญมณีอื่นๆ ไม่ทราบ เพราะไม่เคยมี ไม่เคยครอบครอง
อีกอันหนึ่งก็คือ หัวประการังสีแดง ใช้เป็นเครื่องลาง ระงับความวิตกหวาดกลัวได้
ก็..นะ...เป็นคนที่ชอบสะสมของอย่างนี้ ซึ่งมันไม่มีราคาค่างวดอะไร เพราะเราไม่มีเงินทองพอจะไปสะสมเพชรพลอยต่างๆที่มันมีราคาแพงได้
ก็ต้องสะสมกรวดหินไปอย่างนี้แหละ ตายไป ลูกหลานไปขายเอาเงินไม่ได้ น่าสังเวชชีวิตตัวเอง :a020:
แต่ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ ไม่ได้จะต่อว่าตำหนิเจ้าของกลอนบทนี้หรอกนะ เพียงแค่จะบอกให้ทราบว่า เขียนได้ตรงดี
และมันมีคนแบบนี้อยู่จริงๆ ที่สะสมชื่นชม พวกก้อนหิน กรวดทรายต่างๆว่าเป็นของล้ำค่า ดีไม่ดีถ้ามีคนขอซื้อจะไม่ขายอีกด้วย 5555
Orion264
:020:
รายนามผู้เยี่ยมชม : หนูหนุงหนิง, Sasi Aksarasrom, กร กรวิชญ์, ลิตเติลเกิร์ล, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, Black Sword, กรกช, เนื้อนาง นิชานาถ, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ปลาย อักษร, กอหญ้า กอยุ่ง, โดเรม่อน, ตูมตาม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
..
โคลงสี่ แต่งแบบวัวพันหลัก
ยามเย็นยลยั่วเย้า ยอแสง
แสงแห่งอาทิตย์แรง เริ่มล้า
ล้าอ่อนอวบอมแดง ดวงเด่น
เด่นดุจไข่แดงจ้า ก่อนสิ้นสุรีย์
รีรอเพื่อเพ่งฟ้า ดูดาว
ดาวเด่นเย็นสกาว เกลื่อนหล้า
หล้าโลกฉ่ำลมหนาว พัดโบก
โบกสะบัดพัดโชยท้า ปะพื้นผิวกาย
กายหนาวคราวรุ่นเนื้อ หนาวลม
ลมผ่านพานระทม สั่นสะท้าน
สะท้านอกอารมณ์ ไหวหวั่น
หวั่นจิตจนฟุ้งสร้าน กว่าพ้นราตรี
|
|
|
|
ปลาย อักษร
|
Permalink: Re: @-- มโนมืดมิด --@
อันมโนมืดมิดจิตมนุษย์
เมื่อยากหยุดนานอาจพลาดหมองไหม้
ฤทธิ์มโนอย่างเล่ากล่าวความนัย
ก็เหมือนไฟล้อมตนให้หม่นจินต์
มาล้อมปิดโลกหล้าคณานับ
ปิดตารับรู้รอบทุกขอบสิ้น
ปิดทั้งหูทั้งใจมิได้ยิน
จนใจวิ่นแหว่งปรุรอผุพัง
............... ปลาย อักษร
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, เนื้อนาง นิชานาถ, ลมหนาว ในสายหมอก, ลิตเติลเกิร์ล, กอหญ้า กอยุ่ง, Black Sword, ฟองเมฆ, รพีกาญจน์, กรกช, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), โดเรม่อน, ก้าง ปลาทู, ปลายฝน คนงาม, ตูมตาม, หนูหนุงหนิง
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
กอหญ้า กอยุ่ง
|
Permalink: Re: @-- มโนมืดมิด --@
สร้างมโนแค่นึกไร้ศึกษา
ไม่ค้นคว้ารอบข้างสร้างความขลัง
สำคัญตนโก้หรูชูพลัง
แล้วมานั่งนึกชมรื่นรมย์ใจ
"ข้าคือสิงห์หยิ่งผยองลำพองขน
ข้ามิสนวิชาอาจารย์ไหน
อย่ามาสอนอย่ามาสั่งแม้นอย่างใด
ข้าเป็นใครขอรู้กูคนดัง"
ถือก้อนกรวดอวดคนทุกหนแห่ง
เดินแขนแกว่งกร่างขาด้วยว่าหวัง
ว่าของดีมีค่ากว่าเวียงวัง
"โรคเรื้อรังเช่นนี้ไม่มียา"
กอหญ้า กอยุ่ง |
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, รพีกาญจน์, Black Sword, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, กรกช, ลมหนาว ในสายหมอก, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), โดเรม่อน, เนื้อนาง นิชานาถ, ก้าง ปลาทู, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ลินดา, ตูมตาม, หนูหนุงหนิง, ปลาย อักษร
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
โดเรม่อน
|
Permalink: Re: @-- มโนมืดมิด --@
ที่โรง'บาลทั่วไปคงไม่รับ
อาการนับว่าหนักสุดรักษา
หมอส่ายหัวทุกคนบ่นออกมา
สิ้นคุณค่าความคิดดุจพิษครอง
คงต้องปล่อยไปตามกรรมยถา
แล้วแต่ว่าวิถีที่มืดหมอง
หากบุญมีคงใจได้กลับตรอง
พินิจถ่องถ้วนได้ในสักวัน
ม่อนจัง
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ขอบคุณคุณ Orion264(มือขวา) ครับ สำหรับเรื่องเล่าและความเห็น ม่อนถือเป็นคำชมก็แล้วกัน
แต่ว่ากลอนที่ม่อนเขียน ไม่ตรงเรื่องกับของคุณ Orion264(มือขวา) อย่างที่เล่าหรอกครับ
ของคุณ Orion264(มือขวา) ที่เล่ามาคือหินที่มีลักษณะทางกายภาพทางธรนีวิทยาต่าง ๆ แต่ละประเภท
แต่กลอนม่อนสื่อความหมายทางสัญลักษณ์เชิงนัยยะน่ะครับ มิได้หมายถึงกรวดหินจริง ๆ
ยินดีที่ได้รู้จักคุณ Orion264(มือขวา) ครับ ขอบคุณสำหรับความรู้ที่นำมาแบ่งปันด้วย
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลมหนาว ในสายหมอก, กร กรวิชญ์, ลิตเติลเกิร์ล, เนื้อนาง นิชานาถ, Black Sword, รพีกาญจน์, ก้าง ปลาทู, ปลายฝน คนงาม, กอหญ้า กอยุ่ง, กรกช, น้ำหนาว, ลินดา, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ตูมตาม, มยุเรศ เมรี, หนูหนุงหนิง, ปลาย อักษร
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
