๛ โลกสมมุติ ๛

เพราะใหลหลงดงลักษณ์สลักร้อย
จึงนั่งน้อยใจนักกระอักร่ำ
จบบทร้อยเร่งล้างความทรงจำ
ไม่อยากคำนึงรสในบทกลอน

ในบทนั้นฉันพบกับภาพรัก
ลำเลียงถ้อยร้อยถักด้วยอักษร
เธอและฉันสรรสร้างทางละคร
เป็นบทตอนรักซึ้งตราตรึงใจ

สุขกับโลกสมมุติที่เหมือนแท้
แม้นเพียงแค่เนื้อกลอนยังอ่อนไหว
อารมณ์รับว่ารู้อยู่รำไร
รักสมในจินตนามโนนำ
..................

เพราะใหลหลงดงลักษณ์สลักร้อย
จึงนั่งน้อยใจนักกระอักร่ำ
โลกความจริงจิตหลงความทรงจำ
ไม่มีคำรักใดมอบให้มา

โลกความจริงที่ใจต้องจดจำ
มีแค่คำว่า"เพื่อน"คอยเตือนมา
.
.
ลิตเติลเกิร์ล

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๛ โลกสมมุติ ๛ (อ่าน 5315 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้