เยือนยินดีตีขาอ้าแขนรับ
เต้นกุบกับครื้นเครงร้องเพลงโห่
เข็มนาทีชี้เผงเปล่งไชโย
หยิบแก้วโตยกขวดดวดพร้อมกัน
ยื่นขยับจับมือยื้อคล้องเกี่ยว
ย้ำคำเดียวหมดทุกข์พบสุขสันต์
ย่างยักย้ายส่ายโซกโยกเมามัน
สิ้นหนาวสั่นเปลื้องเสื้อเหงื่อชุ่มกาย
แขวนไฟสีนีออนสะท้อนแสง
เสียงเร่งแรงจับไมค์รุ่นไร้สาย
สำแดงสิงห์ลิงเขย่าเต่าตะกาย
รอบพู่พรายลายพลิ้วปลิวยรรยอง
เปลวประทุพลุแตกพุ่งแหวกหวีด
โก่งตัวกรี๊ดตลึงถึงตาจ้อง
จุดกระบอกดอกไม้ไฟเรืองรอง
โคมลอยฟ่องส่องหล้าฟ้าสกาว
หายใจเฮือกเยือกเย็นเป็นระยะ
ร่างปะทะลมตกกอดอกหนาว
สุมไออุ่นดุ้นฟืนคืนยังยาว
หมอกพร่างพราวเบิ่งเบิกยอมเลิกลา
หยุดยินดีตีขาอ้าแขนรับ
หยุดจูบจับโก่งคอคอยรอท่า
หยุดตะวันจันทร์ดาว ณ ราวฟ้า
หยุดเคลื่อนคลาพาให้วัยล่วงเลย
รพีกาญจน์
