เห็นแก่กินเกือบสิ้นใจ

เมื่อยังเล็กย่างดินกินเผ็ดพริก
ยอดผักจิกจิ้มจ้ำตำขนุน
สัมผัสเนื้อเมื่อบ้านมีงานบุญ
ขนมวุ้นมะพร้าวข้าวเหนียวแดง

นอกห่างไกลไร้ตลาดขาดขัดสน
อยู่ยากจนวนมั่วทั่วทุกแห่ง
มื้อเช้าเกลี้ยงเที่ยงหมดอดคาบแลง
หิวไส้แห้งน้ำจ่อพอประทัง

สู้ลำบากปากกัดเท้าทัดถีบ
หนทางตีบหยิบฉวยรวยถุงถัง
จ่ายแต่น้อยค่อยยอมออมจริงจัง
วางเรียงลังเป็นฟ่อนซ่อนใต้เตียง อิอิ

หลายเวลาล่วงเลยเผยวันนี้
เงินทองมีเต็มมือพร้อมชื่อเสียง
เหลือแบ่งลูกปันหลานบานตะเกียง
เลิกพอเพียงกินหนำอิ่มฉ่ำทรวง

เรียกไม่หือมือหมับจับฉีกชิ้น
ของในดินบินบนค้นคุ้ยข่วง
หวานมันจุกสุกใสแกะใยยวง
ลาบหลู้พวงเพลี้ยดิบจิบน้ำจัณฑ์

แล้วชราคาเขื่อนจวนเลื่อนละ
กลับตะกละนิ้วกางเคี้ยวคางสั่น
คอยควบคุมประคองสองซี่ฟัน
ไม่มีวันพบโชคพ้นโรคลาง

จะถึงเจ็ดสิบไหมครับหมอ?

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เห็นแก่กินเกือบสิ้นใจ (อ่าน 4622 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้