สวมหมวกใยไหมพรมกันลมหนาว
ฝ่าหมอกขาวพราวพร่างกลางถนน
เอาสิ่งอั้นกั้นกั้งกำบังตน
หายใจพ่นออกปากลำบากจัง
สัมผัสเย็นเป็นหวัดคัดจมูก
กินยาหยูกสมุนไพรไทยฝรั่ง
เข้าโรงบาลบัตรทองเบิกกองคลัง
ยายกลังหลายวันบ่บรรเทา
นั่งงองุดจุดไฟผิงไออุ่น
ฟืนดาษดุ้นกองลานวอดถ่านเถ้า
น้ำมูกใสไหลย้อยยังย้อยเอา
ผ้าต่องเก่ากว่าเมตรเช็ดไม่พอ
กรำฝนตอนร้อนเหงื่อลมเหนือพัด
ดึกสงัดช่วงคืนตื่นหลับต่อ
ขบกรามฟันครั่นตัวหัวคางคอ
ปวดแท้หนอขาแข้งไร้แรงทอด
ไอเจ็บจุกลุกลามจามฮัดชิ้ว
แปะฮวยอิ้วเหยาะหยดดมหมดหยอด
ย่างเดือนยี่ปีใหม่คงไม่รอด
หากได้กอดจูบทีสืบชีวา
หายมะโหกโรคภัยปราศไข้ป่วย
ดูแลช่วยหนุนตักคอยรักษา
ร้อยขนานหวานขมปรุงต้มยา
กับแก้วตาถ้าเปรียบอย่าเทียบเลย
รพีกาญจน์
