เงารักหลอนตัวเอง
ยากร่ำคำ..อำลาว่าอาลัย
ยากร่ำคำ..จากใจให้อิ่มหนำ
ยากร่ำคำ..พร่ำบอกว่าชอกช้ำ
ยากร่ำคำ..พรรณนาเพราะข้ารู้
ด้วยวรรณะเราห่างกันต่างชั้นเกิด
เธอสูงเลิศเปรียบสวรรค์บนชั้นหรู
ไส้เดือนดินโบกบินได้คนใคร่ดู
ด้วงสาคูคงเป็นแค่ดักแด้แมลง
อธิษฐานจิตลงมั่นไม่หันเห
ขอทุ่มเทสรรค์สร้างภาพวาบแววแสง
วาดวิมานผ่านเมฆาล้าโรยแรง
นั่งตกแต่งตัวอักษรเพียงหลอนตน
เนิน จำราย
