ธรรมชาติวาดวางเป็นสางเสือ
กอปรเลือดเนื้อเอ็นผูกกระดูกหนัง
หลักฉลาดอาจองทรงพลัง
กางเล็บหยั่งขอนโคนโจนทะยาน
สี่เท้าคู้ข้อแข้งก้อนแกร่งกล้าม
ตาวาววามระวังดังเพลิงฉาน
กระดิกหูรู้ไกลไพรสัญญาณ
ออกสังหารหาเหยื่อเมื่อหิวโซ
อ้าแยกเขี้ยวเปรียวโลดโดดตะครุบ
งับกัดกรุบกระชากดึงลากโร่
ใช่หักห่มข่มเหงนักเลงโต
แค่ชีโวประทังอยู่ยั่งยืน
คนกล่าวกุดุร้ายป้ายสีเสือ
ไล่ล่าเพื่อเชื่อมือถือระรื่น
อำมหิตปลิดม้วยด้วยลูกปืน
แล่แผ่นผืนหนังเลาะทำเบาะคลุม
ผ่าหัวใจไตตับสับต้มซุป
หางกระดุบยาดีเพิ่มถี่หนุ่ม
กระดูกบดลดไข้ไล่โรครุม
เขี้ยวงองุ้มเสกกล้าลงอาคม
ธรรมชาติวาดวางเป็นสางเสือ
คือเป้าเหยื่อลูกปืนแสนขื่นขม
ทั่วเรือนร่างข้างในคนนิยม
จึงสิ้นลมอาดูรใกล้สูญพันธุ์
รพีกาญจน์
