- ชีวิตที่หวาดเสียว -

- ชีวิตที่หวาดเสียว -

เราเกิดมาทำไมก็ไม่รู้
เหมือนยืนอยู่...ลำบากตรงปากเหว
ความทุก์ที่เป็นไฟซึ่งไร้เปลว
สุมสุขเหลวหลอมละลายในเวรกรรม....

คิดตายดับลับตนเพื่อพ้นทุกข์
แต่กลับฉุกคิดได้ไม่ถลำ
มืดสว่างต่างคู่อยู่ประจำ
ขาวคู่ดำสุขคู่ทุกข์ตลอดกาล

จึ่งควรอยู่สู้นามธรรมเปลี่ยน
เฝ้าฝึกเรียนรู้ทางกรรมฐาน
ถือธงธรรมคำพระผจญมาร
เพียรล้างผลาญกองกิเลสเหตุเกิดตาย

ประพฤติธรรมกรรมวัฏตัดให้ขาด
ละภพชาติเป็นมีหมดที่หมาย
บาปบุญแต่งชั่วดีเป็นนิยาย
ซึ่งเป็นสายโยงชาติควรตัดทิ้ง

รู้ตามคำธรรมะพระสอนให้
ทำมิได้ตามรู้อดสูยิ่ง
เพราะรู้นอกมิใช่รู้ในจริง
จึงเป็น"ลิงแก้แห"อยู่แค่เดิม...

เต็ม อภินันท์
สถาบันกวีนิพนธ์ไทย
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑
* ขอบคุณเจ้าของภาพอินเทอร์เน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - ชีวิตที่หวาดเสียว - (อ่าน 3112 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้